“راضیم به رضای خدا” جمله ای که ما زیاد آن را می شنویم و در مواقعی خود نیز بکار می بریم، گاه از عمق وجود خود راضی هستیم به آنچه پیش آمده و گاه فقط به زبان است و دل ما اصلا راضی نیست به رضای خدا در این هنگام در دل ما غوغاست و این جمله را به زبان می آوریم و این یک دروغ است .
مقام رضایت به آنچه خدا می‌خواهد از مقامات بسیار رفیع اخلاقی و عرفانی است و خوشا به سعادت آنانی که در این مسیر حرکت می‌کنند و شوق پروردگار در وجودشان زبانه می‌کشد .

شكر نعمت‏هاي حق از وظايف مهم بنده و موجب مزيد نعمت است؛ ليكن چه كسي توانايي آن را دارد كه شكر نعمت حق را - كما هو حقه - به جا آورد؟ ما را همين بس كه در پيشگاه كبريايي حضرت احديت، سر تسليم و خضوع به خاك ساييم و به تقصير و قصور خود اعتراف كنيم. در روايت است: «خداوند به موسي(ع) فرمود: شكر مرا به جاي آر، موسي(ع) عرض كرد: مرا توان شكر تو نيست. پاسخ آمد: شكر ما همين است». بنابراين اظهار عجز و تذلّل در پيشگاه حضرت احديت، خود نوعي شكر است، اما نسبت به شرايط موجود در زندگي خود هرگز نگران اين نباشيد كه مانع رشد و تكامل معنوي شماست؛ بلكه تلاش و كوشش شبانه روزي شما در صورت حفظ اخلاص و تقوا، بسان جهاد في سبيل الله است.

شکر درمان افسردگی است و افزایش توانمندی عملی در حوزه مهارت ها، افزایش ظرفیت ها برای بهره مندی از آنچه داریم، افزایش قدرت تفکر برای شناخت محیط پیرامون، افزایش سعه صدر و افزایش قدرت بینش انسان را در پی دارد.یکی از زیرساخت های معرفتی شکر این است که بدانیم خداوند حکیم است و آنچه عنایت می کند، حکمتی دارد. در واقع انسان باید با بینش بهره برداری صحیح از نعمت ها، به آن ها نگاه کند تا بتواند هم ظرفیتش را بالا ببرد و هم توان بهره مندی اش را افزایش دهد. خوب است بدانید آدم کثیرالخیر با انسان کثیرالنعمة فرق دارد، کثیرالخیر کسی است که از هر فرصت و نعمتی استفاده کثیر می کند. بسیاری از افراد نعمت های زیادی دارند اما بهره مندی شان از آن نعمت ها اندک است و چون معرفت شکر ندارند نه ظرفیت و نه توان بهره مندی کافی برای استفاده از نعمت ها را نمی دانند.

گاهی واقعی ترین مسائل برای ما عجیب می نمایند. یکی از حقایق عالم این است که از دید الهی، شکر در خوشی ها و صبر در سختی ها معادل یکدیگرند. امام صادق علیه السلام از جدّ خود رسول خدا صلی الله علیه و آله اینگونه روایت می کنند:«آنکه غذا می خورد و شاکر است همان اجر کسی را دارد که روزه (مستحبی) گرفته و بر گرسنگی صبر می کند و آنکه در رفاه است و بهر عافیت خود شاکر است همان اجر کسی را دارد که گرفتاری پیدا کرده است اما صبر می کند و آنکه اهل بخشش است و (بخاطر این توفیق الهی) شاکر است همان اجر کسی را دارد که محروم است و قناعت می ورزد.» (کافی، جلد دوم، باب شکر)

بدون ترديد، خوب زيستن و رسيدن به سعادت، آرزوي هر انساني است.آدمی هميشه در پی دستورات و فراميني بوده ‌است كه بتواند با عمل به آنها، مناسبات خود را با ديگران شكل بخشد، تا از اين طريق عمر خود را بگذراند و بقاي حيات خويش را تضمين کند. از اين رو، آدمی نيازمند نظام ارزش‌ها بوده است؛ نظامي كه خوب و بد را براي او معين كند و در پيچ‌ و‌‌خم زندگي راهنماي او باشد. اخلاق وسيله‌ای مؤثر براي بهتر زيستن است، پس فراگيري آن، لازمه حيات بشري است.

اخلاق فردی ، شناخت بایدها ونبایدها و پرورش صفات نيكو و خلقيات فاضله درقلب و دل وبازتاب آنها در عمل است که زیربنای رشدِ شخصیت انسانی هر فردی را تشکیل داده ومنجربه ایجادشخصیتی متعادل وانسانی خواهد شد.اولین گام در اخلاق ،خود شناسی و خودسازی فردی است . اخلاق فردی سه مرحله دارد؛ مرحله اول شناخت نقاط ضعف و نقاط قوت فردی، مرحله دوم تقویت نقاط قوت و ازبین بردن نقاط ضعف و مرحله سوم رسیدن به عزت واعتمادبه نفس درسایه باور وعمل به دستورات الهی

در هریک از این سه مرحله موانعی وجود دارد که مانع از خودشناسی ، خود سازی و خودباوری می شود.برای انجام این مهم باید از خودشناسی آغاز کرد تا به ضرورت خود سازی و رسیدن به مرحله خود باوری ودر نهایت به خداشناسی و خدا محوری در زندگی رسید. به استناد حدیث مشهور امام علی (ع) که می فرمایند«مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّه؛

اخلاق نیک کمندی است که دیگران را در دام محبت اسیر می کند و کیست که از برخورد شایسته، خوشش نیاید و جذب چنین انسانی نشود. از امام صادق ـ علیه السلام ـ پرسیدند: حد و مرز اخلاق نیک چیست؟ فرمود: آن است که اخلاقت را نرم کنی، کلامت را پاکیزه سازی و با چهره ای باز و گشاده با برادران دینی ات رو به رو شوی.
اخلاق نیکو و پسندیده در ۳ بخش مهم متجلی است. که عبارتند از: «خوش رویی» و «خوش گویی» و «خوش خویی».
خوش رویی: در مواجهه دو نفر با یکدیگر و پیش از هر سخن و عمل، دو صورت با هم رو به رو می شود. مواجهه دو انسان با هم و کیفیت این رویارویی چهره ها، نقش عمده در نحوه گفتار و رفتار دارد و رمز گشایش قفل دلهاست. برخورد با چهره باز با دیگران، آنان را آماده تر می سازد تا دل به دوستی با شما بسپارند. خنده رویی و بشاش بودن، دیگران را دل و جرأت می بخشد تا بی هیچ هراس و نگرانی با شما باب آشنایی را باز کنند و سفره دلشان را پیش شما بگشایند. هنرمند کسی است که بتواند غبار غم را از خاطره ها بزداید.

امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در خطبه اى فرمودند: آیا به شما خبر دهم که بهترین اخلاق در دنیا و آخرت چیست؟ از کسى که به تو ستم کرده درگذر، با کسى که از تو قطع رابطه کرده رابطه برقرار کن، به کسى که به تو بدى کرده نیکى کن، به کسى که تو را محروم کرده عطا کن.
وسائل، ج 8، ح 1، باب 113

خوش اخلاق به کسی گفته می‌شود که با گشاده‌رویى، زبانی ملایم و برخوردی شاد و محبت‌آمیز با مردم روبرو می‌شود، و در هر شرایطی این توانایی را دارد که با خوش‌رویى برخورد کند.
بعضى از مردم به طور طبیعى خوش اخلاق و خوش برخوردند و این یکى از مواهب الهى است که نصیب هر کس نمی‌شود. کسی که دارای اخلاق نیکو است، باید خدا را با تمام وجودش شکر گوید، ولى گروهى چنین نیستند، اما می‌توانند با تمرین و ممارست و به کار بستن اصولی دقیق، حسن خلق و خوش اخلاقی را در وجود خود زنده کنند و چنان در عمق جانشان نفوذ کند که طبیعت ثانویّه شود. برخی از راه‌کارهای تحصیل خوش اخلاقى و مبارزه با بداخلاقى، عبارت‌اند از: توجه به ارزش و آثار معنوی و مادی خوش اخلاقى و آثار نیک آن و همچنین زشتى بداخلاقى، تمرین و ممارست، مطالعه احوال انسان‌های خوش اخلاق و بداخلاق و پرورش عواطف انسانی.
در روایات برای خوش اخلاقی و خوش‌رویی آثاری همچون از بین بردن گناهان، زدودن کینه‌ها، جلب محبت خدا و مردم ذکر شده است.

تنبیه [بدنی]، گران ترین و در عین حال، کم اثرترین ابزار یادگیری و اصلاح رفتار است. در تنبیه، باید عمل کودک نکوهش شود، نه شخصیت او.

در تنبیه، نباید زیاده روی کرد، چون اثر خود را از دست می دهد.

تنبیه در جمع، اثر مخرب، ولی تشویق در جمع، اثر مثبت دارد.

سرزنش و تحقیر، امنیت خاطر را از کودک می گیرد.

تنبیه، شخصیت کودک را در هم می کوبد.

زیاده روی در تنبیه، سبب برانگیخته شدن حس سرکشی در کودک خواهد شد.

محبوبیت یک امر مادرزادی و ارثی نیست. در این مطلب می خواهیم از برخی رازهای محبوب شدن برای همسر پرده برداریم.
تعامل صحیح با خانواده همسر از عوامل ایجاد محبوبیت در دل همسر است . اگر با احترام قائل شدن برای والدین همسرتون ودیدن خوبیها ونقاط امتیاز وبرجسته انها وبه زبان اوردن وبرشمردن نکات مثبت انها ، خودرا عادت دهید مسیر هموار واتوبانی برای تسخیر قلب همسرتون را ایجاد کردید .

[
حرفی که به کسی یا فرزندت می زنی، دانه است و فکر او زمین.
ببین در این زمین چقدر بذر می توان پاشید؟
اگر در یک زمین کوچک چند کیلو گندم پاشیدی، همه دانه ها سبز نمی شوند. تازه اگر هم در بیایند همدیگر را خفه می کنند.

موعظه زیاد، باعث می شود که حرف ها همدیگر را له کنند، همدیگر را بپوشانند.

{ آیت الله حائری شیرازی}

يكى از بحران هاى بلوغ, ناسازگارى نوجوانان با والدين است. آن چه مهم است فهم اين ناسازگارى و دلايل آن است. چرا فرزندان رفتار والدين خود را تأييد نمى كنند و والدين از مخالفت فرزندان خود گله و شكايت دارند؟ به نظر مى رسد آزادى خواهى و استقلال طلبى و نوگرايى كه از خصوصيات دوران بلوغ است, منشأ اين ناسازگارى باشد. در دوران بلوغ, بيش از هر زمان ديگر انسان به اين كه مورد توجه و پذيرش باشد, اهميت مى دهد و به شدت احتياج دارد كه به عنوان يك دوست و شريك تلقى شود. چه قدر مكرر از جوانان شنيده مى شود كه كاش يك بار بزرگ ترها با ما جدى صحبت مى كردند.
پدر و مادر بايد متوجه باشند كه نوجوان امروز, كودك ديروز نيست. نوجوان, عاشق آزادى و اظهار وجود و شيفته استقلال و اثبات شخصيت است.

بهتر است؛ به جای برخورد نصیحت گرانه، که متأسفانه اغلب پدران و مادران بدان توسل می جویند و به شدت مورد نفرت نوجوان می باشد، با طرح سوالات متعدد دوستانه با گفتاری صمیمانه از آنان بخواهید نظر خود را دربارة موضوع مورد سوال ابراز کند. مثلاً از نوجوانی که زیاد تلویزیون تماشا می کند سوال کنید: « چه کسانی زیاد تلویزیون تماشا می کنند و چرا؟ آیا دانشجویان و دانش آموزان موفق و تیزهوش و خلاق بیشتر تلویزیون تماشا می کنند یا دانش آموزان و دانشجویان نا موفق؟ چرا؟ » و یا دربارة سیگار که منشأ بسیاری از بزهکاری ها است می پرسیم: « به نظر شما سیگاری ها اغلب از کدام قشراند، اساتید دانشگاه، عالمان دینی یا کارگران، کشاورزان و رانندگان؟ آیا سیگاری ها بیشتر از اقشار باسواد جامعه اند یا بی سواد؟ به نظر شما چند درصد بزهکاران سیگاری هستند؟». از کودک و نوجوانی که بعضاً روابط دوستی با اولیاء ندارند می پرسیم: « به نظر شما چگونه روابطی باید بین فرزندان و پدر و مادر حاکم باشد؟ » و … . بدین وسیله بدون نصیحت و امر و نهی، فرزندان خود را نسبت به عواقب و عوارض کارهای نادرست‏شان آگاه نموده و وادار به تفکر و تأمل و تجدید نظر در رفتارش میکنیم

جهت مدارا کردن با فرزند جوان باید به نکات زیر توجه کنید:
1- فرزند جوانتان را با دوران جوانی خود مقایسه نکنید. جوان متعلق به امروز است نه زمان قدیم. از ایشان نخواهید که مثل شما فکر کند. مثل شما زندگی کند و یا مثل شما لباس بپوشد.
2- خواسته های فرزندتان را باور داشته باشید. ایشان هم انسان است و دارای فکر و اراده است. به فکر و خواست ایشان احترام بگذارید. اگر مخالف نظر شماست با منطق و دلیل و با محبت ایشان را قانع کنید، نه با تحکم و زور.
3- زیاد به جوانتان امر و نهی نکنید. از موضع قدرت دستور ندهید. با محبت از ایشان کار بخواهید.
4- با ایشان لجبازی نکنید.
5- خواسته خودتان را بر ایشان تحمیل نکنید.
6- خطاها و لجبازی و مخالفت های ایشان، را نادیده بگیرید.
7- در بین جمع و فامیل، شخصیت او را حفظ نمایید.
8- جوانتان را موجودی بی خاصیت معرفی نکنید…..

امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در خطبه اى فرمودند: آیا به شما خبر دهم که بهترین اخلاق در دنیا و آخرت چیست؟ از کسى که به تو ستم کرده درگذر، با کسى که از تو قطع رابطه کرده رابطه برقرار کن، به کسى که به تو بدى کرده نیکى کن، به کسى که تو را محروم کرده عطا کن.
وسائل، ج 8، ح 1، باب 113

بهره های بانکی حرام است یا حلال؟

✍ پاسخ:

وام مشروط به بهره، وام ربوى است از نظر شرعی جایز نیست؛ ولی پولى را كه بانك‏ها به عنوان سود مى ‏پردازند، در صورتى كه به صورت مضاربه و جعاله و امثال آن از عقود شرعیه با بانك قرارداد كنید و اطمینان داشته باشید كه با آن عقود عمل مى ‏شود جایز است.[۱]

به‌طور کلى معاملات بانکى که بانکها بر اساس قوانين مصوب مجلس شوراى اسلامى و مورد تأييد شوراى محترم نگهبان انجام مى دهند، اشکال ندارد و محکوم به صحّت‏ است و سود حاصل از بکارگيرى سرمايه براساس يکى از عقود صحيحِ اسلامى، شرعاً حلال است، لذا در صورتى که گرفتن پول از بانک براى خريد مسکن و مانند آن تحت عنوان يکى از آن عقود باشد، بدون اشکال است ولى اگر به‌صورت قرض ربوى باشد، هرچند گرفتن آن از نظر حکم تکليفى حرام است، ولى اصل قرض از نظر حکم وضعى صحيح است و آن مال، ملک قرض گيرنده مى ‏شود وجايز است در آن و در هر چيزى که با آن مى ‏خرد تصرّف نمايد.[۲]

[۱]. ‏الاستفتائات جدید، آیت ‏اللّه ‏تبریزى، مسأله ۲۱۰۰.
[۲]. آیت الله خامنه‌ای، اجوبة ‏الاستفتائات، س ۱۹۲۲.

به منظور درک این معما در مورد مردان باید به شرایط تعلیم و تربیت آنها در دوران کودکی نگاهی بیندازیم. مردها اینگونه آموزش دیده اند که باید دنیای بیرون را تحت کنترل کامل خود داشته باشند و همیشه به موفقیت دست پیدا کنند و در عوض به دنیای درونی خود که شامل افکار و احساساتشان است، کمتر توجه نشان بدهند

▪️ راه حل چیست؟

۱ از به کار بردن الفاظ و عباراتی که باعث احساس بی کفایتی در نامزد یا همسرتان می شود، خودداری کنید، او را سرزنش و محکوم نکنید، با دیگران مقایسه اش نکنید، راجع به شخصیت، قابلیت و توانایی هایش نظر ندهید، شخصیتش را زیر سؤال نبرید و صرفا احساسات خود را بیان کنید و حتما بگویید به او اعتماد دارید.

۲ مرد زندگی تان را «تأیید» و از قابلیت ها و توانایی هایش تعریف کنید، هرگز نمی توانید تصور کنید مردها تا چه حد به تعریف و تحسین نیازمندند، ممکن است این نیازشان را فاش نکنند یا حتی آن را انکار کرده یا ممکن است طوری وانمود کنند که از این کار خوششان هم نمی آید اما به این قبیل واکنش ها اعتنا نکنید و این را بدانید که مردها واقعا به تعریف و تمجید شما احتیاج دارند.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت 10

معني تغذيه روحاني

اين‌كه عرض شد اين فراز از حديث اسرار فوق‌العاده‌اي را در بردارد، به اين جهت است كه ما از طريق اين حديث، معني تغذيه روحاني را مي‌فهميم و متوجّه مي‌شويم ابعاد روحاني هر موجودي با تجلّيات حضرت ربّ تغذيه مي‌شود - اعم از حقايق نوراني مثل معصومين يا ملائكه يا انسان‌هاي اهل دل- آنچه براي مؤمنينِ كامل، در برزخ و قيامت پيش مي‌آيد، از همين سنخ است و آن‌هايي كه در دنيا جهت روح و قلب خود را به سوي اسماء الهي انداخته و از تجلّيات آن اسماءِ مقدس بهره برده‌اند، و در برزخ و قيامت به نحو كامل به آن دست مي‌يابند و شعف حقيقي اهل بهشت در همين نكته تغذية روحاني آن‌ها از اسماء الهي، نهفته است.
رسول خدا(ص) خبر داد كه چگونه روح فاطمه(س) با تجلّيات اسماء الهي تغذيه مي‌شود و اين يكي از رازهاي وجودي انسان‌هاي‌ كامل است و در واقع راه حقيقي رسيدن به قرب الهي، از طريق اسماء الهي، راه آن‌هاست و وسعت انسان‌ها از طريق اطاعت و محبّت به اهل‌البيت پيامبر(ص) تا اين‌جاها ممكن است سير كند كه غذاي جانشان انوار اسماء الهيه باشد، اين‌ها توانسته‌اند با ذكرهاي ديني، جانشان را تغذيه كنند و زنده نگهدارند. آيا براي شما پيش نيامده است كه بعضاً با ذكر «لا‌اله‌الاّالله» جانتان تغذيه شود؟ تازه اين ذكر وقتي تأثير نوراني خود را متجلّي مي‌كند كه موانع نفساني ما در بين نباشد. فراموش نكنيد كه ما در آن دنيا فقط قلبيم، حال اگر اين قلب به فرهنگ و سيرة حضرت زهرا(س) نزديك نشود و از آن حضرت مدد نگيرد، چه سختي‌هايي خواهد كشيد. در آن شرايطي كه شرط حيات، تغذيه قلب با جلوات انوار اسماء الهي است، مؤمنين با ياد خدا و توجّه به اسماء الهي، زنده‌اند و نزد پروردگارشان تغذيه مي‌شوند. اگر إن‌شاء‌الله خواستيد در برزخ و قيامت توان توجّه به اسماء الهي را داشته باشيد و از تجلّي اسماء الهي برخوردار شويد، بايد در حين اقامة نماز، خود را در برزخ احساس كنيد و با گفتن اذكار نماز، عملاً اراده‌تان اين باشد كه با قلب خود تقاضاي تجلّي اسماء الهي را بر قلبتان داريد.
پيامبرخدا(ص) مي‌خواهند بفرمايند، حضرت‌زهرا(س) در مقامي فوق مقام جبرائيل و اسرافيل و ميكائيل و عزرائيل(ع) بسر مي‌برند، و در آن مقام حالت استقرار و بقاء‌اند و همواره در چنين حالتي به سر مي‌برند و حركات و سكناتشان متذكّر چنين مقامي است و شما مي‌توانيد از آن حضرت بهره انتقال به آن مقام را ببريد.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت نهم

قلب فاطمه(س) محل تجلي اسماء اعظم الهي

سؤال‌كننندگان -كه رحمت خدا بر آنان باد- باز سؤال مي‌كنند: اي رسول خدا! غذايش چه بود؟ حضرت فرمودند: غذاي آن وجه نوري حضرت زهرا (س) عبارت بود از «تسبيح» و «تنزيه» و «تقديس» و «تهليل». اين فراز اسرار فوق‌‌العاده‌اي از معارف عالم اعلاء را در اختيار ما مي‌‌گذارد. «تسبيح» يعني نظر به مقام سبحان الهي حضرت «الله» و چنانچه قلب محلّ تجلي اين اسم گشت، قلب از حضرت الله با جلوه سبحان الهي او برخوردار مي‌شود، و «تقديس» يعني نظر به مقام قدوسي حضرت «الله» و قلب از طريق انوار او با جلوة طهارت مطلق، از هر گونه محدوديت نفساني آزاد مي‌شود، و «تهليل» يعني مقام يگانگي و «لااله‌الاّالله»ي حضرت «الله» و نظر به مقام وحداني حق و با پذيرش تجلّي حضرت الله در حالت «تهليل» دل از هر گونه تعلّق به محدوديت‌ها آزاد مي‌گردد و با آزاد شدن از تعلّقات محدود با انوار الهي يگانه مي‌گردد، و «تحميد» يعني نظر به جمال و كمال حق و توجّه به همة خوبي‌هايي كه در حضرت الله به نحو جامعيت هست و از انوار وجودي آن وجودِ پرجمال و كمال بهره‌گرفتن، و هزاران نكتة ظريف در مقام «تسبيح و تقديس و تهليل و تحميد» هست كه در جاي خود بايد مورد بحث قرار داد.
چنانچه ملاحظه كرديد جايگاه حضرت زهرا (س) در تحت عرش بود و عرش نيز مقام ظهور اسماء تسبيح و تحميد و تهليل و تكبير بود و غذاي جنبة نوري حضرت تسبيح و تحميد و تهليل و تكبير بود، پس مي‌‌توان نتيجه گرفت مقام نوري حضرت دائماً تحت تجلّيات اسماء اعظم الهي است و از آن طريق بقاء مي‌يابد و به بقاي تسبيحي و تحميدي و تهليلي و تقديسي خود ادامه مي‌دهد.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت هشتم

فاطمه(س) و مقام قرب محض

حاضران با هوشياري تمام سؤال كردند: اي رسول خدا! در آن هنگام فاطمه كجا بود؟ حضرت فرمودند: «كانَتْ في حُقَّةٍ تَحْتَ ساقَ الْعَرْش»؛ يعني در آن حالت نوري، فاطمه(س) در حقّه و جايگاهي در زير ساقة عرش قرار داشت. از اين فراز متوجّه مي‌شويم كه تقدّم و رتبة حضرت در مقام قربِ محض است، چون مقام عرش، مقام تجلّي اسماء اعظم الهي است. حالا اين حديث مي‌فرمايد: جايگاه حضرت‌زهراء(س) زير ساقة عرش بوده است، يعني آن حضرت در مقام نوري خود بي‌واسطه با اسماء اعظم الهي ارتباط دارند - هيچ‌كس اعم از نبي و يا وليّ با ذات حق نمي‌تواند ارتباط پيدا كند بلكه ارتباط با خدا به معني ارتباط با اسماء الهي است- از طرفي فرموده‌اند عرش الهي مظهر چهار اسم «سبحان‌الله»، «الحمدلله»، «لااله‌الا الله» و «الله‌اكبر» است. پس فاطمه(س) در مقام ارتباط مستقيم و بي‌واسطه با اين چهار اسم الهي است و قبل از خلقت زميني، در چنين جايگاهي قرار داشته و حالا هم كه خلق شده، مظهر اين چهار اسم است، چون عظمت ذوات مقدس معصومين(ع) در اين است كه ارتباط خود را با حقيقت خود محفوظ داشته‌اند و حالا حضرت زهرا ا(س) در عين اين كه مخلوق است، مظهر اسماء اعظم الهي است- خود اسماء الهي مخلوق نيستند، بلكه اسماء، مظهر ذات الهي‌اند- و آن اسماء در وجود عيني حضرت صديق كبري(س) تجلّي كرده است. حال شما حساب كنيد فاطمه(س) چه بركتي است بر روي زمين.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت هفتم

فاطمه(س) تجلّي يك آرمان متعالي

فاطمه‌زهرا(س) يك آرمان خيالي و ذهني نيست كه از دسترس بشر دور باشد، بلكه تجلّي يك آرمان و هدف متعالي است كه به آرمان و هدف متعالي انسان‌ها متّصل است. به عنوان مثال به الفاظِ داراي معاني دقّت كنيد! شما وقتي اين الفاظ را از زبان يك انسان حكيم مي‌شنويد به معاني باطني آن‌ها منتقل مي‌شويد، و اگر اين الفاظ محسوس نبود، ارتباط با آن معاني كه در ذهن گوينده بود، براي شما مشكل مي‌شد. حضرت زهرا(س) مَثَلشان، مَثَل الفاظ داراي معاني است كه از يك جهت بشرند و همه مي‌توانند حركات و گفتار ايشان را ببينند و از يك جهت حامل حقايق غيبي‌اند و اگر كسي خواست مي‌تواند از طريق ايشان با حقايق عالم غيب ارتباط پيدا كند. حضرت زهرا(س) نمونه‌اي از انسان‌هايي است كه در وجود آن‌ها حقايقِ فوق زمين و آسمان تجلّي كرده است و آن‌ها نمايش آن حقايق‌اند.
اصحاب حضرت در ادامه، سؤال خوبي را مطرح نمودند كه اي پيامبر خدا! چگونه او حوريه‌اي بشرگونه است؟ يعني او چه جايگاهي در مراتب هستي دارد و از چه خلق شده است؟ حضرت رسول‌الله(ص) فرمودند: «خَلَقَهَااللهُ- عَزّ وَجَلّ- مِنْ نُورِهِ قَبْلَ اَنْ يَخْلُقَ آدَم، اِذْ كانَتِ الْاَرْواح»؛ يعني خداوند او را از نور خود خلق كرد، قبل از آن‌كه آدم را خلق كند، آن هنگام ارواح بودند و هنوز زمين و آسمان به وجود نيامده بود.
اين فراز از روايت سرّ بزرگي را گوشزد مي‌كند، چون اوّلاً؛ بحث خلقت نوري حضرت زهرا(س) را توسط حضرت حق متذكّر مي‌شود، ثانياً؛ تقدّم خلقت آن حضرت را نسبت به آدم ابوالبشر(ع) مطرح مي‌كند و عرض شد كه اين تقدّم، تقدّم بالشّرف است و حاكي از تقرّب بيشتر وجودي حضرت زهراء(س) مي‌باشد.
ما بايد اين نكته را از اساسي‌ترين نكات معارف خود بدانيم و متوجّه باشيم كه يك نوع خلقت در عالم تحقّق يافته، در حالي‌كه هنوز آدم ابوالبشر(ع) به عنوان اوّلين آدم، خلق نشده بود و متوجّه باشيم چگونه مي‌شود موجودي يك خلقت نوري داشته باشد و پس از مدّت‌ها خلقت زميني و جسماني پيدا كند. در صورت دقّت بر روي اين مسئله متوجّه مي‌شويم كه بعضي از انسان‌ها داراي ذات مقدس‌اند و حقيقت انسانيت انسان‌ها هستند، اگر نسبت به اين نكته حسّاس باشيد، در مباحث آينده اشاراتي به اين نكته مي‌شود و إن‌شاء‌الله دريچه‌اي از معارف از طريق اين احاديث نصيب ما خواهد شد.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت ششم

توجّه به وسعت مقام حضرت زهرا(س)

اگر ما طالب ارتباط با حقايق عالم وجود هستيم، با اطاعت و محبّت به حضرت زهرا(س) و ائمه هدي(ع) مي‌توانيم هدف خود را عملي كنيم، چون همان‌طور كه در سلسله بحث‌هاي حبّ اهل‌البيت(ع) عرض شد، محبّت، مصداق ملموس و قابل ارتباط مي‌خواهد و با محبّت به انسان‌هاي معصوم، علاوه بر آن‌كه براي خود مصداق پيدا كرده‌ايم – تا محبّت ما ذهني و خيالي نباشد- مصداق آن را انسان‌هاي معصوم قرار داده‌ايم تا محبّت خود را درست جهت داده باشيم.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت پنجم

فاطمه(س) و اتّصال دائمي به بهشت

ملاحظه مي‌كنيد كه چون پيامبراكرم(ص) اين مطلب را فرمودند، اصحاب سؤال كردند: اي پيامبر! آيا او از جنس بشر نيست؟ چون اصحاب متوجّه بودند كه اگر موجودي فوق زمين و آسمان باشد، بايد در مرتبة ملائكه باشد، زيرا لازمة وجود بشر، وجود قبلي زمين و آسمان است، در حالي كه حضرت فرمودند: قبل از خلقت آسمان‌ها و زمين، نور فاطمه خلق شده است. پيامبر هم در جواب نفرمودند شما اشتباه مي‌كنيد، بلكه سؤال آن‌ها را با طرح يك نكتة دقيق جواب دادند و فرمودند: «فاطِمَةُ حَوْراءُ ‌الْإِنْسِيَّةُ»؛ يعني فاطمه يك جنبة حورايي و بهشتي و يك جنبة انساني و زميني دارد. يك وقت شما در اثر عبادت و معارف الهي، جنبه‌اي از وجود خود را در حدّي متعالي مي‌كنيد كه پس از جدايي از بدن به سوي بهشت سير مي‌كنيد و در بهشت جاي مي‌گيريد، يعني مقام شما از ابتدا بهشت نبود، بلكه به كمك شريعت الهي، نَفْسِ خود را بهشتي كرديد، ولي طبق اين روايت، فاطمه(س) وجهي دارد كه آن وجه از سنخ بهشت است و در عين داشتن آن وجه، در زمين زندگي مي‌كند و لذا همواره حالات اتّصال به بهشت در او هست، اين وجه را وجه حورايي حضرت زهرا(س) مي‌گويند و انسان‌ها با دقّت در حركات و سكنات و سخنان فاطمه(س) مي‌توانند با بهشت ارتباط پيدا كنند. او مثل مَلك است كه ظهور بشري و بروز انساني پيدا كرده است.
پس فاطمه(س) وسعتش از آسمان تا زمين و از زمين تا آسمان است. پيامبر خدا(ص) خيلي عالي مخاطبان خود را روشن كردند و گفتند آري؛ او يك جنبة آسماني دارد كه اين جنبه تا زمين آمده است. وقتي ما متوجّه وجود چنين موجودي شديم، خواهيم فهميد كه همة ائمه‌ معصومين(ع) مقامشان همين مقام است، يعني آن‌ها انسان‌هايي‌اند همراه با تجلّي يك حقيقت غيبي. ائمه در وجه انساني خود همة اقتضائات زندگي زميني را دارند، منتها عظمت آن‌ها در اين است كه در عين زميني بودن، ارتباط خود را با حقيقت غيبي خود محفوظ داشته‌اند.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت چهارم

اين يك قاعده است كه تقدّم وجودي هر مخلوقي در خلقت، نشانة شدّت وجودي آن مخلوق است و خبر از آن مي‌دهد كه آن موجود درجة وجودي بالاتري دارد. از اين‌ رو وقتي حضرت(ص) مي‌فرمايند: نور فاطمه(س) قبل از خلقتِ زمين و آسمان واقع شده است، متوجّه مي‌شويم كه اوّلاً: درجه وجودي آن حضرت از آسمان‌ها و زمين‌ بالاتر است. ثانياً: درجة حضور و تأثير و احاطة حضرت زهرا(س) بر آسمان‌ها و زمين‌ روشن مي‌شود. چون موجودي كه درجة وجودي بالاتري دارد، مراتب پايين‌تر، در احاطه و تحت‌‌تأثير او هستند، چرا كه اين اوّليت و قبليّتِ در خلقت، اوّليت و قبليّت زماني نيست. ثالثاً: شدّت نورانيت فاطمه(س) حتّي نسبت به ملائكه بيشتر است. چون آسمان‌ها يعني مقام ملائكه، و حضرت مي‌فرمايند: خلقت حضرت زهرا(س) بر خلقت آسمان‌ها و زمين تقدّم داشته است و اين تقدّم را تقدّم بالشَّرف مي‌گويند.
همان‌طور كه گفتيم اين روايت خبر از شدّت درجة وجودي آن حضرت مي‌دهد و از آن‌جا كه هر چه درجة وجودي و تجرّد موجودي بيشتر باشد، شدت حضور او در عالم بيشتر است، نتيجه مي‌گيريم كه حضور حضرت زهراء(س) در عالم شديدتر از حضور ملائكه است. به عنوان مثال؛ نفس انسان درجة وجودي و تجرّدش از جسم انسان بالاتر است و بر تمام جسم احاطه دارد و در جسم حضور همه جانبه دارد و همة اين‌ها به جهت تجرّد نفس است، حالا خداوند كه مجرّد مطلق است، حضور مطلق است و لذا از خود انسان در نزد انسان براي انسان حاضرتر است و قرآن هم در اين رابطه مي‌فرمايد:«اِنَّ اللهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمرءِ وَ قَلْبِهِ»؛ يعني خداوند بين خود انسان و قلب اوست، و اين به معني نزديكي خدا است به انسان، حتّي نزديك‌تر از خود انسان به خودش. حالا در نظر بگيريد وقتي حضرت زهرا(س) در چنين درجة وجودي هستند كه از همة ملائكه بالاترند، چه نحوه حضور و تأثير و احاطه‌اي بر آسمان‌ها و زمين دارند.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت سوم

مقام فاطمه(س) تجرّدي فوق مجرّدات آسماني

نذير صيرفي از امام صادق(ع) از پدران بزرگوارش(ع) نقل مي‌كند كه رسول‌ خدا(ص) فرمودند:
«خُلِقَ نُورُ فاطِمَة(س) قَبْلَ اَنْ يُخْلَقَ الْأَرْضُ وَ السَّماء، فَقالَ بَعْضُ النّاسِ: يا نَبِيَّ الله! فَلَيْستْ هِيَ اِنْسِيَّةٌ؟ قال: فاطِمَةُ حَوْراءُ ‌الْإِنْسِيَّةُ، قالُوا: يا نَبِيَّ اللهُ! وَ كَيْفَ هِيَ حَوْراءُ اِنْسِيَّة؟ قالَ: خَلَقَهَا اللهُ-عَزّ وَجَلّ- مِنْ نُورِهِ قَبْلَ اَنْ يَخْلُقَ آدَم، اِذْ كانَتِ الْاَرْواح …. قيلَ: يا نَبِيَّ الله! وَ اَيْنَ كانَتْ فاطِمَةُ؟ قالَ: كانَتْ في حُقَّةٍ تَحْتَ ساقِ الْعَرْش، قالُوا: يا نَبِيَّ اللهُ! فًَما كانَ طَعامُها؟ قالَ: اَلتَّسبيحُ وَ التَّقْديسُ وَ التَّهْليلُ وَ التَّحْميدُ»؛
معني حديث عبارت است از اين‌كه رسول خدا(ص) فرمودند: نور فاطمه(س) پيش از خلقت زمين و آسمان آفريده شده است. بعضي از حاضران پرسيدند: مگر او بشر نيست؟ حضرت فرمودند: فاطمه(س) حوريه‌اي بشرگونه است. حاضران سؤال كردند: چگونه؟ حضرت فرمودند: خداوند - عزّ و جلّ- پيش از آن‌كه آدم را بيافريند، او را از نور خود آفريد، آن هنگام كه ارواح بودند. سؤال كردند: فاطمه در آن هنگام كجا بود؟ فرمودند: در حُقّه و جايگاهي در زير ساقة عرش، و در جواب اين‌كه سؤال كردند: غذاي او چه بود؟ فرمودند: غذاي او «تسبيح» و «تقديس» و «تهليل، يعني لااله‌الاالله» و «حمد و ثناي الهي» بود.(«بحارالانوار»، ج43، ص4، روايت3.)
براي روشن شدن اين حديثِ كليدي، بايد نكاتي را عنايت داشته باشيد، معلوم است پيامبراكرم(ص) اين حديث را براي كساني فرموده‌اند كه اهل درك حقايق غيبي بوده‌اند، و اين نكته از سؤال كردن آن‌ها نيز مشخص است.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت دوم

حقيقت نوري فاطمه

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم

﴿اَلّلهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ وَ اَتَوَجَّهُ اِلَيْكَ بِفاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ‌الله﴾
﴿يا فاطِمَةَ‌الزَّهْراء، يا بِنْتَ مُحَمَّد، يا قُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُول، يا سَيِّدَتَنا وَ مَوْلاتَنا﴾
﴿اِنّا تَوَجَّهْنا وَ اسْتَشْفَعْنا وَ تَوَسَّلْنا بِكِ اِلَي اللهِ وَ قَدَّمْناكِ بَيْنَ يَدَيْ حاجاتِنا﴾
﴿يا وَجيهَةً عِنْداللهِ اِشْفَعي لَنا عِنْدَالله﴾
سلام بر فاطمه(س)، آن حقيقتي كه قبل از خلقتِ زميني‌اش، پروردگار او را بر كاري بس عظيم امتحان كرد و آن حقيقتِ نوريية غيبيه به خوبي نسبت به آن امتحان صابر بود و نشان داد از عهدة آن برخواهد آمد، و سلام بر فاطمه‌ زهرايي كه حقيقت نوريه‌اش شهرة آسمان غيب است و هركس به آن حقيقت نوري توسل جويد، به گوهر گرانمايه‌اي دست يافته است.
چيزي كه در اين جلسه به لطف خداوند مي‌خواهيم مورد توجّه قرار دهيم، مجموعه روايت‌هاي نوريه در مورد حضرت‌ فاطمه(س) است، كه خبر از اسرار بزرگي در عالم خلقت مي‌دهد. اگر خداوند كمك كند و مقصد اين روايات تا حدّي براي ما مشخص شود، آن‌وقت توصية‌ ائمه معصومين(ع) كه به ما مي‌فرمايند در سخنان و حقيقت ما تدبّر كنيد، تا حدّي عملي شده است. همچنان‌كه فرموده‌اند: براي شناختن ما و معارف ما بايد تفقّه نماييد، يعني از سطحي ديدن مسائل و سخنان ما، دوري گزينيد.
يكي از نمونه‌هاي قابل تفقّه، روايت‌هاي مربوط به حقيقت نوري حضرت فاطمه(س) است كه اگر بر روي آن‌ها دقّت شود، معارف عظيم و عجيبي در امر الهيات، نصيب انسان مي‌شود. شما سعي بفرماييد بر روي اين چند روايتي كه بناست خدمتتان عرضه شود، با حوصله تدبّر كنيد تا إن‌شاء‌الله تفكري بالاتر از معرفت‌هاي مردم معمولي نصيبتان شود. اشكال جامعة بشري اين است كه از چيزهايي فرار مي‌كند كه بايد سخت به آن‌ها روي آورد، مواظب باشيد شما اين‌طور نباشيد.

کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت اول

مقدمه ناشر
باسمه تعالي

كتابي كه در پيش رو داريد سلسله بحث‌هاي استاد طاهرزاده در رابطه با وجه باطني حضرت زهرا(س) است. سخنران محترم با توجه به متون روايي و وقايع تاريخي ما را دعوت مي‌كند كه بايد از دو منظر به حضرت زهرا(س) نظر افكند. يكي نظر به حقيقت باطني آن حضرت و روايات دقيقي كه اين بُعد از حضرت را معرفي مي‌كند و يكي هم به نقش تاريخي كه حضرت(س) به‌خصوص پس از رحلت پيامبر(ص) ايفاء نمودند.
در نظر به نقش تاريخي حضرت زهرا سخنران در كتاب «بصيرت ‌حضرت‌زهرا(س)» كه شرح خطبه آن حضرت در مدينه است. ابعاد نهضتي را كه فاطمه(س) شروع كرد تا اسلام حقيقي به فراموشي سپرده نشود مورد تحليل قرار مي‌دهد. ولي استاد طاهرزاده معتقد است تا حقيقتي باطني و نوري حضرت زهرا(س) درست شناخته نشود معني و جايگاه نقش تاريخي آن حضرت نيز درست تحليل نمي‌شود و آن‌چه فاطمه زهرا(س) را فاطمه كرده است، حقيقت باطني آن حضرت است، و شناخت آن حقيقت، انسان را وارد معارفي بسيار گرانقدر مي‌نمايد كه امثال افلاطون با طرح «مُثُل» و فارابي با طرح «عقل فَعّال» به دنبال شناخت آن حقيقت بودند و آن كاري كه حكيمان با روش عقلي آرزوي آن را داشتند، پيامبران از طريق وَحي عملي كردند، و فاطمه(س) يكي از آن حقايقي است كه ارتباط با حقيقت يا بُعد باطني آن حضرت موجب رسيدن به بصيرت‌هايي بس بزرگ در عالم معنا خواهد شد و در اين كتاب مباحثي مطرح است كه اين بُعد اخير مورد توجه قرار گرفته است.
سخنران در مباحث «حقيقت نوري فاطمه(س)» و «مقام ليلة‌القدري فاطمه(س)» سعي دارد به كمك روايات و دقت در معني آن‌ها ابتدا ما را متوجه چنين مقامي در عالم غيب بنمايد و روشن كند معني چنين رواياتي چيست و سپس در بحث «فاطمه(س) رازي پيدا و ناپيدا» به كمك مباحث قبلي مي‌خواهد راه ارتباط با چنين رازي را بگشايد و روشن كند ارتباط با رازها و حقايق عالَم، آداب خاص خود را دارد و اگر براي استفاده از آن آداب تلاش لازم را ننماييم، معلوم نيست در عين ارادت به آن ذات مقدس بهرة لازم را از وجود نوري آن حضرت ببريم.
اين انتشارات معتقد است توجه به فاطمه(س) از منظري كه سخنران محترم ارائه مي‌دهد مي‌تواند فتح بابي باشد كه ما را در شناخت حقيقت ذوات مقدس معصومين چند گامي جلو ببرد. إن‌شاءالله

انتشارات لُبّ الميزان

امام خمینی (ره) :

به نظر من بالاترین کمال وفضیلت حضرت زهرا علیهاالسلام ، محدثه بودن آن حضرت است که در مدت هفتاد و پنج روز بعد از وفات پیامبر ص دائم جبرئیل امین بر فاطمه علیهالسلام نازل می شد.
نزول جبرئیل بر کسی کار آسانی نیست ، آنقدر شخص باید عظمت و مقام والای معنوی داشته باشد تا بتواند جبرئیل را به سوی خود نازل کند، و حضرت زهرا علیهاالسلام که در این هفتاد وپنج روز دائم جبرئیل بر او نازل می شد دلیل بر مقام والای معنوی اوست.

منبع : سخنرانی امام خمینی در روز زن

شکر درمان افسردگی است و افزایش توانمندی عملی در حوزه مهارت ها، افزایش ظرفیت ها برای بهره مندی از آنچه داریم، افزایش قدرت تفکر برای شناخت محیط پیرامون، افزایش سعه صدر و افزایش قدرت بینش انسان را در پی دارد.یکی از زیرساخت های معرفتی شکر این است که بدانیم خداوند حکیم است و آنچه عنایت می کند، حکمتی دارد. در واقع انسان باید با بینش بهره برداری صحیح از نعمت ها، به آن ها نگاه کند تا بتواند هم ظرفیتش را بالا ببرد و هم توان بهره مندی اش را افزایش دهد. خوب است بدانید آدم کثیرالخیر با انسان کثیرالنعمة فرق دارد، کثیرالخیر کسی است که از هر فرصت و نعمتی استفاده کثیر می کند. بسیاری از افراد نعمت های زیادی دارند اما بهره مندی شان از آن نعمت ها اندک است و چون معرفت شکر ندارند نه ظرفیت و نه توان بهره مندی کافی برای استفاده از نعمت ها را نمی دانند.

یک – هنگام استفاده از هر نعمتی توجه کنیم که خدا آن را به ما داده است و نیز “الحمد لله” بگوییم.
دو – از کسی که به ما خوبی می کند و نعمت خدا به واسطه او به ما برسد، تشکر کنیم.
سه – وقتی شخص معلول یا مشکلداری را می بینیم، با یاد سلامتی و آسایش خود خدا را حمد کنیم (البته به شکلی که آن شخص نشنود و رنجیده خاطر نگردد).
چهار – وقتی نعمتی به ما می رسد یا یاد نعمتی می افتیم سجده شکر کنیم و اگر موقعیتمان مناسب نیست، صورت را بر دست گذاشته، “الحمد لله” بگوییم.

گاهی واقعی ترین مسائل برای ما عجیب می نمایند. یکی از حقایق عالم این است که از دید الهی، شکر در خوشی ها و صبر در سختی ها معادل یکدیگرند. امام صادق علیه السلام از جدّ خود رسول خدا صلی الله علیه و آله اینگونه روایت می کنند:«آنکه غذا می خورد و شاکر است همان اجر کسی را دارد که روزه (مستحبی) گرفته و بر گرسنگی صبر می کند و آنکه در رفاه است و بهر عافیت خود شاکر است همان اجر کسی را دارد که گرفتاری پیدا کرده است اما صبر می کند و آنکه اهل بخشش است و (بخاطر این توفیق الهی) شاکر است همان اجر کسی را دارد که محروم است و قناعت می ورزد.» (کافی، جلد دوم، باب شکر)

از حضرت صادق‏ علیه السلام روایت شده که فرمودند: در تورات نوشته شده هرکه تو را نعمتی داد سپاسگزاری کن، و به هر که تو را سپاس گفت انعام بنمای، که اگر نعمت‏ها شکرگزاری شوند از بین نمی‏روند، و اگر ناسپاسی گردند پایدار نمانند، شکر مایه فزونی نعمت‏ها و ایمنی از دگرگونی‏ها است.

بدون ترديد، خوب زيستن و رسيدن به سعادت، آرزوي هر انساني است.آدمی هميشه در پی دستورات و فراميني بوده ‌است كه بتواند با عمل به آنها، مناسبات خود را با ديگران شكل بخشد، تا از اين طريق عمر خود را بگذراند و بقاي حيات خويش را تضمين کند. از اين رو، آدمی نيازمند نظام ارزش‌ها بوده است؛ نظامي كه خوب و بد را براي او معين كند و در پيچ‌ و‌‌خم زندگي راهنماي او باشد. اخلاق وسيله‌ای مؤثر براي بهتر زيستن است، پس فراگيري آن، لازمه حيات بشري است.

اخلاق فردی ، شناخت بایدها ونبایدها و پرورش صفات نيكو و خلقيات فاضله درقلب و دل وبازتاب آنها در عمل است که زیربنای رشدِ شخصیت انسانی هر فردی را تشکیل داده ومنجربه ایجادشخصیتی متعادل وانسانی خواهد شد.اولین گام در اخلاق ،خود شناسی و خودسازی فردی است . اخلاق فردی سه مرحله دارد؛ مرحله اول شناخت نقاط ضعف و نقاط قوت فردی، مرحله دوم تقویت نقاط قوت و ازبین بردن نقاط ضعف و مرحله سوم رسیدن به عزت واعتمادبه نفس درسایه باور وعمل به دستورات الهی

در هریک از این سه مرحله موانعی وجود دارد که مانع از خودشناسی ، خود سازی و خودباوری می شود.برای انجام این مهم باید از خودشناسی آغاز کرد تا به ضرورت خود سازی و رسیدن به مرحله خود باوری ودر نهایت به خداشناسی و خدا محوری در زندگی رسید. به استناد حدیث مشهور امام علی (ع) که می فرمایند«مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّه؛

ارتباطی دوستانه با فرزند دختر داشتن یکی از مهمترین روش‌های تربیتی دختران می باشد . برای اینکه با دخترتان دوست باشید سعی کنید او را همانگونه که هست بپذیرید به حرف هایش گوش کنید خیلی مهم است که اول اجازه بدهید که دخترتان به راحتی بدون ترس از انتقاد های شما سرزنش های شما و یا و… تمام حرفهای دلش را برای شما بازگو کند . و نکته دیگر اینکه اصلا برای یاد دادن راه حل عجله نکنید.

هر روز صحبت كنید

ممكن است شما طی شبانه‌روز فقط مشغول انجام كارهای روزانه باشید و فرصت نكنید زمانی را با دخترتان سپری كنید و به حرف‌هایش گوش بدهید. بهتر است به‌جای این همه كار كردن كمی به خودتان استراحت و زمانی را هم به دخترتان اختصاص بدهید. با او خیلی دوستانه و صمیمی درباره افكار و اهدافش صحبت كنید. البته این نكته گفتنی است كه مقدار زمانی را كه با دخترتان سپری می‌كنید مهم نیست، مهم این است كه زمانی را هر چند كوتاه تنها به او اختصاص و به حرف‌هایش گوش بدهید. پس برقراری عشق و دوستی را با گوش دادن به حرف‌های دخترتان آغاز كنید، هرگز به او نگویید وقت ندارم زیرا او احتیاج دارد تا شما به حرف‌هایش گوش بدهید. این گونه متوجه می‌شود كه شما از صمیم قلب دوستش دارید و به او و اهدافش اهمیت می‌دهید.

امام علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها
حضرت امیر علیه السلام هرگاه می خواستند حضرت زهرا را صدا کنند می فرمودند:
(نفسی لک الفدا)جان علی به فدایت
(حبیبتی زهراءبنت رسول الله
زهرا جان

و
و جوابی که از حضرت زهرا می شنیدند:
(روحی لک الفدا)
اباالحسن
ابوتراب
علی جان
زیبا صدا کردن زن و مرد ،بهترین شیوه برای ابراز محبت است و نوعی شخصیت دادن به طرف مقابل است .
پیامبر مهربانی می فرمایند:
سه چیز است که محبت شخص را درباره دیگری خالص می کند ،یکی از آنها این است که طرف مقابل را به اسمی صدا بزند که وی می پسندد.

کافی ،ج 2 ،ص 643

حواسمان باشد…..
با زبان می شود مسخره کرد
با زبان می شود روحیه داد
با زبان می شود ایراد گرفت
با زبان می شود تعریف کرد
با زبان می شود دل شکست
با زبان می شود دلداری داد
با زبان می شود آبرو برد
با زبان می شود آبرو خرید
یا زبان می شود جدایی انداخت
با زبان می شود آشتی داد
با زبان می شود آتش زد
با زبان می شود آتش را خاموش کرد
حواسمان به زبانمان باشد،آلوده اش نکنیم …

زندگی کردن را باید از لبخند صادقانه کودک آموخت .
هیچ کودکی نگران وعده بعدی غذایش نیست ،
زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد ؛
ای کاش ما هم مثل او به خدا ایمان داشتیم ….

راست گفته اند :مادر که نباشد نظم خانه به هم می ریزد “
علی در نجف
حسن در بقیع
حسین در کربلا
زینب در دمشق
و یوسف زهرا را ….نمی دانم .

سلام