کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت چهارم

اين يك قاعده است كه تقدّم وجودي هر مخلوقي در خلقت، نشانة شدّت وجودي آن مخلوق است و خبر از آن مي‌دهد كه آن موجود درجة وجودي بالاتري دارد. از اين‌ رو وقتي حضرت(ص) مي‌فرمايند: نور فاطمه(س) قبل از خلقتِ زمين و آسمان واقع شده است، متوجّه مي‌شويم كه اوّلاً: درجه وجودي آن حضرت از آسمان‌ها و زمين‌ بالاتر است. ثانياً: درجة حضور و تأثير و احاطة حضرت زهرا(س) بر آسمان‌ها و زمين‌ روشن مي‌شود. چون موجودي كه درجة وجودي بالاتري دارد، مراتب پايين‌تر، در احاطه و تحت‌‌تأثير او هستند، چرا كه اين اوّليت و قبليّتِ در خلقت، اوّليت و قبليّت زماني نيست. ثالثاً: شدّت نورانيت فاطمه(س) حتّي نسبت به ملائكه بيشتر است. چون آسمان‌ها يعني مقام ملائكه، و حضرت مي‌فرمايند: خلقت حضرت زهرا(س) بر خلقت آسمان‌ها و زمين تقدّم داشته است و اين تقدّم را تقدّم بالشَّرف مي‌گويند.
همان‌طور كه گفتيم اين روايت خبر از شدّت درجة وجودي آن حضرت مي‌دهد و از آن‌جا كه هر چه درجة وجودي و تجرّد موجودي بيشتر باشد، شدت حضور او در عالم بيشتر است، نتيجه مي‌گيريم كه حضور حضرت زهراء(س) در عالم شديدتر از حضور ملائكه است. به عنوان مثال؛ نفس انسان درجة وجودي و تجرّدش از جسم انسان بالاتر است و بر تمام جسم احاطه دارد و در جسم حضور همه جانبه دارد و همة اين‌ها به جهت تجرّد نفس است، حالا خداوند كه مجرّد مطلق است، حضور مطلق است و لذا از خود انسان در نزد انسان براي انسان حاضرتر است و قرآن هم در اين رابطه مي‌فرمايد:«اِنَّ اللهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمرءِ وَ قَلْبِهِ»؛ يعني خداوند بين خود انسان و قلب اوست، و اين به معني نزديكي خدا است به انسان، حتّي نزديك‌تر از خود انسان به خودش. حالا در نظر بگيريد وقتي حضرت زهرا(س) در چنين درجة وجودي هستند كه از همة ملائكه بالاترند، چه نحوه حضور و تأثير و احاطه‌اي بر آسمان‌ها و زمين دارند.