کتاب مقام ليلة‌القدري فاطمه (س)
(استاد اصغر طاهرزاده)
قسمت نهم

قلب فاطمه(س) محل تجلي اسماء اعظم الهي

سؤال‌كننندگان -كه رحمت خدا بر آنان باد- باز سؤال مي‌كنند: اي رسول خدا! غذايش چه بود؟ حضرت فرمودند: غذاي آن وجه نوري حضرت زهرا (س) عبارت بود از «تسبيح» و «تنزيه» و «تقديس» و «تهليل». اين فراز اسرار فوق‌‌العاده‌اي از معارف عالم اعلاء را در اختيار ما مي‌‌گذارد. «تسبيح» يعني نظر به مقام سبحان الهي حضرت «الله» و چنانچه قلب محلّ تجلي اين اسم گشت، قلب از حضرت الله با جلوه سبحان الهي او برخوردار مي‌شود، و «تقديس» يعني نظر به مقام قدوسي حضرت «الله» و قلب از طريق انوار او با جلوة طهارت مطلق، از هر گونه محدوديت نفساني آزاد مي‌شود، و «تهليل» يعني مقام يگانگي و «لااله‌الاّالله»ي حضرت «الله» و نظر به مقام وحداني حق و با پذيرش تجلّي حضرت الله در حالت «تهليل» دل از هر گونه تعلّق به محدوديت‌ها آزاد مي‌گردد و با آزاد شدن از تعلّقات محدود با انوار الهي يگانه مي‌گردد، و «تحميد» يعني نظر به جمال و كمال حق و توجّه به همة خوبي‌هايي كه در حضرت الله به نحو جامعيت هست و از انوار وجودي آن وجودِ پرجمال و كمال بهره‌گرفتن، و هزاران نكتة ظريف در مقام «تسبيح و تقديس و تهليل و تحميد» هست كه در جاي خود بايد مورد بحث قرار داد.
چنانچه ملاحظه كرديد جايگاه حضرت زهرا (س) در تحت عرش بود و عرش نيز مقام ظهور اسماء تسبيح و تحميد و تهليل و تكبير بود و غذاي جنبة نوري حضرت تسبيح و تحميد و تهليل و تكبير بود، پس مي‌‌توان نتيجه گرفت مقام نوري حضرت دائماً تحت تجلّيات اسماء اعظم الهي است و از آن طريق بقاء مي‌يابد و به بقاي تسبيحي و تحميدي و تهليلي و تقديسي خود ادامه مي‌دهد.