شکر درمان افسردگی است و افزایش توانمندی عملی در حوزه مهارت ها، افزایش ظرفیت ها برای بهره مندی از آنچه داریم، افزایش قدرت تفکر برای شناخت محیط پیرامون، افزایش سعه صدر و افزایش قدرت بینش انسان را در پی دارد.یکی از زیرساخت های معرفتی شکر این است که بدانیم خداوند حکیم است و آنچه عنایت می کند، حکمتی دارد. در واقع انسان باید با بینش بهره برداری صحیح از نعمت ها، به آن ها نگاه کند تا بتواند هم ظرفیتش را بالا ببرد و هم توان بهره مندی اش را افزایش دهد. خوب است بدانید آدم کثیرالخیر با انسان کثیرالنعمة فرق دارد، کثیرالخیر کسی است که از هر فرصت و نعمتی استفاده کثیر می کند. بسیاری از افراد نعمت های زیادی دارند اما بهره مندی شان از آن نعمت ها اندک است و چون معرفت شکر ندارند نه ظرفیت و نه توان بهره مندی کافی برای استفاده از نعمت ها را نمی دانند.

یک – هنگام استفاده از هر نعمتی توجه کنیم که خدا آن را به ما داده است و نیز “الحمد لله” بگوییم.
دو – از کسی که به ما خوبی می کند و نعمت خدا به واسطه او به ما برسد، تشکر کنیم.
سه – وقتی شخص معلول یا مشکلداری را می بینیم، با یاد سلامتی و آسایش خود خدا را حمد کنیم (البته به شکلی که آن شخص نشنود و رنجیده خاطر نگردد).
چهار – وقتی نعمتی به ما می رسد یا یاد نعمتی می افتیم سجده شکر کنیم و اگر موقعیتمان مناسب نیست، صورت را بر دست گذاشته، “الحمد لله” بگوییم.

گاهی واقعی ترین مسائل برای ما عجیب می نمایند. یکی از حقایق عالم این است که از دید الهی، شکر در خوشی ها و صبر در سختی ها معادل یکدیگرند. امام صادق علیه السلام از جدّ خود رسول خدا صلی الله علیه و آله اینگونه روایت می کنند:«آنکه غذا می خورد و شاکر است همان اجر کسی را دارد که روزه (مستحبی) گرفته و بر گرسنگی صبر می کند و آنکه در رفاه است و بهر عافیت خود شاکر است همان اجر کسی را دارد که گرفتاری پیدا کرده است اما صبر می کند و آنکه اهل بخشش است و (بخاطر این توفیق الهی) شاکر است همان اجر کسی را دارد که محروم است و قناعت می ورزد.» (کافی، جلد دوم، باب شکر)

از حضرت صادق‏ علیه السلام روایت شده که فرمودند: در تورات نوشته شده هرکه تو را نعمتی داد سپاسگزاری کن، و به هر که تو را سپاس گفت انعام بنمای، که اگر نعمت‏ها شکرگزاری شوند از بین نمی‏روند، و اگر ناسپاسی گردند پایدار نمانند، شکر مایه فزونی نعمت‏ها و ایمنی از دگرگونی‏ها است.

بدون ترديد، خوب زيستن و رسيدن به سعادت، آرزوي هر انساني است.آدمی هميشه در پی دستورات و فراميني بوده ‌است كه بتواند با عمل به آنها، مناسبات خود را با ديگران شكل بخشد، تا از اين طريق عمر خود را بگذراند و بقاي حيات خويش را تضمين کند. از اين رو، آدمی نيازمند نظام ارزش‌ها بوده است؛ نظامي كه خوب و بد را براي او معين كند و در پيچ‌ و‌‌خم زندگي راهنماي او باشد. اخلاق وسيله‌ای مؤثر براي بهتر زيستن است، پس فراگيري آن، لازمه حيات بشري است.

اخلاق فردی ، شناخت بایدها ونبایدها و پرورش صفات نيكو و خلقيات فاضله درقلب و دل وبازتاب آنها در عمل است که زیربنای رشدِ شخصیت انسانی هر فردی را تشکیل داده ومنجربه ایجادشخصیتی متعادل وانسانی خواهد شد.اولین گام در اخلاق ،خود شناسی و خودسازی فردی است . اخلاق فردی سه مرحله دارد؛ مرحله اول شناخت نقاط ضعف و نقاط قوت فردی، مرحله دوم تقویت نقاط قوت و ازبین بردن نقاط ضعف و مرحله سوم رسیدن به عزت واعتمادبه نفس درسایه باور وعمل به دستورات الهی

در هریک از این سه مرحله موانعی وجود دارد که مانع از خودشناسی ، خود سازی و خودباوری می شود.برای انجام این مهم باید از خودشناسی آغاز کرد تا به ضرورت خود سازی و رسیدن به مرحله خود باوری ودر نهایت به خداشناسی و خدا محوری در زندگی رسید. به استناد حدیث مشهور امام علی (ع) که می فرمایند«مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّه؛

ارتباطی دوستانه با فرزند دختر داشتن یکی از مهمترین روش‌های تربیتی دختران می باشد . برای اینکه با دخترتان دوست باشید سعی کنید او را همانگونه که هست بپذیرید به حرف هایش گوش کنید خیلی مهم است که اول اجازه بدهید که دخترتان به راحتی بدون ترس از انتقاد های شما سرزنش های شما و یا و… تمام حرفهای دلش را برای شما بازگو کند . و نکته دیگر اینکه اصلا برای یاد دادن راه حل عجله نکنید.

هر روز صحبت كنید

ممكن است شما طی شبانه‌روز فقط مشغول انجام كارهای روزانه باشید و فرصت نكنید زمانی را با دخترتان سپری كنید و به حرف‌هایش گوش بدهید. بهتر است به‌جای این همه كار كردن كمی به خودتان استراحت و زمانی را هم به دخترتان اختصاص بدهید. با او خیلی دوستانه و صمیمی درباره افكار و اهدافش صحبت كنید. البته این نكته گفتنی است كه مقدار زمانی را كه با دخترتان سپری می‌كنید مهم نیست، مهم این است كه زمانی را هر چند كوتاه تنها به او اختصاص و به حرف‌هایش گوش بدهید. پس برقراری عشق و دوستی را با گوش دادن به حرف‌های دخترتان آغاز كنید، هرگز به او نگویید وقت ندارم زیرا او احتیاج دارد تا شما به حرف‌هایش گوش بدهید. این گونه متوجه می‌شود كه شما از صمیم قلب دوستش دارید و به او و اهدافش اهمیت می‌دهید.

امام علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها
حضرت امیر علیه السلام هرگاه می خواستند حضرت زهرا را صدا کنند می فرمودند:
(نفسی لک الفدا)جان علی به فدایت
(حبیبتی زهراءبنت رسول الله
زهرا جان

و
و جوابی که از حضرت زهرا می شنیدند:
(روحی لک الفدا)
اباالحسن
ابوتراب
علی جان
زیبا صدا کردن زن و مرد ،بهترین شیوه برای ابراز محبت است و نوعی شخصیت دادن به طرف مقابل است .
پیامبر مهربانی می فرمایند:
سه چیز است که محبت شخص را درباره دیگری خالص می کند ،یکی از آنها این است که طرف مقابل را به اسمی صدا بزند که وی می پسندد.

کافی ،ج 2 ،ص 643

حواسمان باشد…..
با زبان می شود مسخره کرد
با زبان می شود روحیه داد
با زبان می شود ایراد گرفت
با زبان می شود تعریف کرد
با زبان می شود دل شکست
با زبان می شود دلداری داد
با زبان می شود آبرو برد
با زبان می شود آبرو خرید
یا زبان می شود جدایی انداخت
با زبان می شود آشتی داد
با زبان می شود آتش زد
با زبان می شود آتش را خاموش کرد
حواسمان به زبانمان باشد،آلوده اش نکنیم …

زندگی کردن را باید از لبخند صادقانه کودک آموخت .
هیچ کودکی نگران وعده بعدی غذایش نیست ،
زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد ؛
ای کاش ما هم مثل او به خدا ایمان داشتیم ….

راست گفته اند :مادر که نباشد نظم خانه به هم می ریزد “
علی در نجف
حسن در بقیع
حسین در کربلا
زینب در دمشق
و یوسف زهرا را ….نمی دانم .