(استاد اصغر طاهرزاده)

روايت مي‌فرمايد: از نور جمال فاطمه(س) بهشت‌ها نوراني بود. پس اگر كسي به نور فاطمه(س) نزديك شود، بهشت‌ها برايش نوراني مي‌شود. شما در مسير بندگي خود بهشت‌ها مي‌سازيد، بهشتِ توكّل، بهشتِ روزه، بهشتِ صبر، … حالا اگر خواستيد روزه و توكّل و صبر و عباداتتان در اين دنيا نوراني شود و در آن دنيا بهشتِ روزه و توكّل و صبرتان نوراني گردد، بايد با معرفت و محبّت به حضرت زهرا(س) به اين اعمال بپردازيد.
در ادامه روايت هست كه آدم از جبرئيل پرسيد، اين خانم كه بهشت‌ها را با نور جمالش بر افروخته، كيست؟ يعني وجود مقدس حضرت آدم(ع) در آن حدّ نبوده‌اند كه خودشان در آن مقامِ شهود، فاطمه(س) را بشناسند مگر به كمك جبرائيل، اين نشانة علوّ مقام حضرت زهرا(س) است. باز آدم مي‌داند كه آن تاج و گوشواره‌ها در آن مقام رمز و رازي دارد و حكايت از حقايقي در وجود فاطمه(س) مي‌كند و لذا مي‌پرسد: تاجي كه بر سر اوست چيست؟ و جبرئيل عرض كرد: شوهر او علي‌بن‌ابي‌طالب است، يعني مقام ازدواج با علي(ع) و ماندن بر عهد شوهري چون علي(ع)، در عالم نور و معنويت، صورت تاجي است با آن خصوصيت و خبر از شكوه معنوي براي آن حضرت است. گوشواره‌هاي حضرت در آن عالم، صورت زحماتي است كه در تربيت امام حسن و امام حسين(ع) كشيدند. اين زينت‌ها در آن عالَم صورت يك نحوه شخصيت معنوي است و حكايت از معنويت عالي فرد دارد، به طوري كه قرآن مي‌فرمايد:«خُذُوا زينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ»؛(سوره اعراف، آيه31.) يعني زينت‌هاي خود را در مساجد كسب كنيد، چون زينت حقيقي ما، زينت روح ما است، و زينت روح، معنوياتي است كه در مساجد به دست مي‌آيد و لذا زينت‌هاي عالم غيب، صورت اعمال و نيّات معنوي دنيا است.