(استاد اصغر طاهرزاده)

مقام فاطمه(س) در غامض علم الهي

روايت داريم كه امام عسكري(ع) به نقل از پدران بزرگوارشان مي‌فرمايند كه رسول الله(ص) فرمودند:
«هنگامي كه آدم و حوّا داخل بهشت فردوس اعلي شدند، چشمشان به خانمي افتاد كه بر بساطي از بساط‌هاي بهشت نشسته و بر سرش تاجي از نور، و در دو گوشش دو گوشواره از نور است، و از نور جمالش بهشت‌ها نوراني است، آدم پرسيد: محبوبم جبرائيل! اين خانمي كه بهشت‌ها از نور جمالش برافروخته و نوراني است، كيست؟ جبرائيل گفت: او فاطمه، دختر محمّد، پيامبري از فرزندان تو است كه در آخر‌الزمان مي‌آيد. سپس آدم پرسيد: اين تاجي كه بر سرش هست، چيست؟ عرض كرد: شوهرش علي‌بن‌ابي‌طالب است، پرسيد: دو گوشواره‌اي كه بر دو گوشش آويخته شده چيست؟ عرض كرد: دو فرزندش حسن و حسين هستند. سپس آدم فرمود: محبوبم جبرائيل! «أَخُلِقُوا قَبْلي»؛ آيا ايشان قبل از من خلق شده‌اند؟ عرض كرد: «هُمْ مَوْجُودُونَ في غامِضِ عِلْمِ اللهِ قَبْلَ اَنْ تُخْلَقَ بِأَرْبَعَةِ آلافِ سَنَةٍ» («بحارالانوار»، ج43، ص52.) يعني آن‌ها چهارهزارسال، پيش از آفرينش تو، در فشردة علم الهي موجود بوده‌اند.
در روايت فوق مي‌فرمايد:«هنگامي كه آدم و حوّا داخل بهشت فردوسِ اعلي شدند»؛ اين بهشت غير از آن بهشتي است كه در آن آدم و حوّا به شجرة ممنوعه نزديك شدند، چون اوّلاً؛ روايت، تعبير «فردوس ‌اعلي» دارد، در حالي كه آن بهشتِ داراي شجره ممنوعه، بهشت برزخ نزولي است و آن را تعبير به فردوس اعلي نمي‌كنند. ثانياً؛ بايد بين مشاهده‌ شوند و مشاهده‌كننده سنخيت باشد، پس چگونه ممكن است آدم و حوّايِ بهشت برزخي در بهشتِ فردوسِ اعلي، وجود نوري متمثّل فاطمه(س) را مشاهده كنند، به خصوص كه در ادامة روايت از مقام حضرت زهرا(س) با هزار مرتبة وجودي بالاتر از مقام آدم و حوّا خبر مي‌دهد كه بحث آن خواهد آمد.