1هدف از بيان اين مطالب خداى ناكرده، جسارت به كسى نيست، بلكه بيان توضيحاتى است درباره سند 2030 تا ملت عزيز ما و مسؤولين محترم وظيفه خود را درباره آن بدانند.

2اينكه قبلاً به سراغ آن نرفتم، نخواستم فضاى شيرين انتخابات پرشور و امن و امان تحت تأثير واقع شود.

3قضاوت‌هاى ما مربوط به خود اين سند است و آنچه كه در فضاهاى مجازى منتشر کرده و نسبت داده اند مورد نظر ما نيست.
نخست به سراغ تاريخچه اين سند مى‌رويم.

در اولين مادّه آن كه به عنوان مقدمه است مى‌خوانيم: ما رؤساى دولت‌ها و كشورها و نمايندگان عالى رتبه كه به مناسبت هفتادمين سالروز تاسيس سازمان ملل متحد از 25 تا 27 سپتامبر 2015 در مقرّ آن در نيويورك گرد هم آمده‌ايم، در مورد اهداف جديدى براى توسعه پايدار توافق كرديم (یعنی تعهد کرده ایم).

در ماده 2 مى‌گويد ما به نيابت از مردمى كه به آن‌ها خدمت مى‌كنيم در مورد مجموعه‌اى از اهداف جامع، فراگير و مردم محور جهانى و دگرگون كننده تصميمى تاريخى اتخاذ كرده‌ايم، سپس اضافه مى‌كند ما متعهد مى‌شويم كه براى تحقق كامل اين دستور تا سال 2030 (15 سال ديگر) بدون وقفه تلاش كنيم.

اين سند داراى 59 بند و 17 هدف است كه بسيارى از آن اهداف زيبا و انسانی است وليكن مجموع آن تثبيت نظام سلطه است.

در هدف چهارم و پنجم مى‌خوانيم: تضمين آموزش با كيفيت برابر و فراگير و ترويج فرصت‌هاى يادگيرى مادام العمر براى همه و دست‌يابى به تساوى جنسيتى و توانمندسازى همه زنان و دختران.

در اصل هشتم از اصول پنجاه‌ و نه گانه اين سند مى‌خوانيم: ما به جهانى مى‌انديشيم كه در همه جاى آن حقوق بشر و كرامت انسانى محترم شمرده شده… و در آن همه زنان و دختران به طور همه جانبه تساوى جنسيتى را درك كنند و همه موانع حقوقى، اجتماعى و اقتصادى موجود بر سر راه توانمند سازى آنان از ميان برداشته شود.