(استاد اصغر طاهرزاده)

ملائكه به تسبيح پنج‌تن، تسبيح‌گوي خدايند

در روايت ديگر هست كه ابي‌سعيد خُدري مي‌گويد: نزد رسول خدا(ص) نشسته بوديم كه مردي رسيد و عرض كرد: اي پيامبر خدا! مرا از گفتار خداوندعزّوجلّ آن‌جا كه به ابليس فرمود: «اَسْتَكْبَرْتَ اَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالين»؛ (آيا تكبّر مي‌ورزي يا از «عالين» بودي؟) خبر دهيد كه «عالين» چه كساني هستند كه از ملائكه مقرّب هم بالاترند؟ رسول خدا(ص) فرمودند:
«اَنَا وَ عَلِيٌّ وَ فاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ كُنّا في سُرادِقِ الْعَرْشِ نُسَبِّحُ اللهَ، فَسَبَّحَتِ الْمَلائِكَةُ بِتَسْبيحَنا، قَبْلَ اَنْ يَخْلُقَ اللهُ  آدَمَ بِاَلْفَيْ عامٍ…» («بحارالانوار»، ج26، ص346، روايت19.)
يعني عالين، من و علي و فاطمه و حسن و حسين(ع) هستيم كه دو هزار سال پيش از اين‌كه خداوند-عزّو جلّ- حضرت آدم را بيافريند، در پرده‌سراي عرش الهي پيوسته مشغول تسبيح الهي بوديم و ملائكه به تسبيح ما تسبيح‌گوي شدند.
در قرآن داريم اي شيطان! چرا بر آدم سجده نكردي؟ آيا تكبّر كردي يا از «عالين» بودي؟! «عالين» گروهي از وجودات عاليه عالم غيب مي‌باشند و چنان مبهوت حضرت حق بوده‌اند و التفاتي به غير حق ندارند كه در آن توجّه مطلق به حق از سجده‌كردن بر آدم معذور بوده‌اند و لذا مأمور به سجده‌كردن در برابر آدم نبوده‌اند و از خود آيه هم برمي‌آيد كه «عالين» از سجده‌كردن معذور بوده‌اند. در اين‌جا رسول خدا(ص) از چنين مقامي براي پنج‌تن(ع) خبر مي‌دهند و اين‌كه مي‌فرمايد: ملائكه به تسبيح اين پنج نور مقدس تسبيح مي‌گفتند، خبر از تقدّم رُتبي آن انوار مي‌دهد كه حتّي در مقام تسبيح خداوند، بر ساير موجودات، حتّي بر ملائكه مقدّم‌اند. هم چنين مي‌فرمايد: دو هزار سال پيش از اين‌كه خداوندعزّوجلّ حضرت آدم را بيافريند، آن ذوات مقدس در پرده‌سراي عرش الهي پيوسته مشغول تسبيح الهي بودند، حالا ملاحظه كنيد ريشة اين انوار تا كجاست.