ذهنیتِ ” کی به کیه؟” از پاشنه‌های آشیل اخلاق در فرهنگ ماست. “کی به کیه” مجوزی است برای بی‌نظمی، بی‌دقّتی، سهل‌انگاری، و زیر پا گذاشتن قانون و هنجارهای اجتماعی. در فرهنگ “کی به کیه؟” مردم احساس می‌کنند هیچ قاعده و قانون و یا معیاری برای ارزیابی رفتار افراد و سازمان‌ها وجود ندارد. در این وضعیت، تفکّر علّی لطمه می‌خورد و رسیدن اهداف بی‌قاعده و غیرقابل پیش‌بینی است. “کی به کیه؟” به یک مدیر الهام می‌کند بدون ترس از ارزیابی و محاسبه، بر اساس تمایلات شخصی‌اش تصمیم گرفته و اقدام کند؛ به یک کارمند یاد می‌دهد که بدون ترس از کارش بدزدد و یا دقت لازم را نداشته باشد؛ به دانشجو پیش‌نهاد می‌دهد استاد و دانشگاه را “بپیچاند"؛ و به استاد می‌گوید “بگذار بره، خودت را بی خود اذیت نکن".