ذهنیتِ ” کی به کیه؟” از پاشنه‌های آشیل اخلاق در فرهنگ ماست. “کی به کیه” مجوزی است برای بی‌نظمی، بی‌دقّتی، سهل‌انگاری، و زیر پا گذاشتن قانون و هنجارهای اجتماعی. در فرهنگ “کی به کیه؟” مردم احساس می‌کنند هیچ قاعده و قانون و یا معیاری برای ارزیابی رفتار افراد و سازمان‌ها وجود ندارد. در این وضعیت، تفکّر علّی لطمه می‌خورد و رسیدن اهداف بی‌قاعده و غیرقابل پیش‌بینی است. “کی به کیه؟” به یک مدیر الهام می‌کند بدون ترس از ارزیابی و محاسبه، بر اساس تمایلات شخصی‌اش تصمیم گرفته و اقدام کند؛ به یک کارمند یاد می‌دهد که بدون ترس از کارش بدزدد و یا دقت لازم را نداشته باشد؛ به دانشجو پیش‌نهاد می‌دهد استاد و دانشگاه را “بپیچاند"؛ و به استاد می‌گوید “بگذار بره، خودت را بی خود اذیت نکن".

?مقام معظم رهبری_دام ظله-
?جوانهاى عزيز! نگذاريد يك ساعت از عمرتان و وقتتان تلف شود. گعده‏هاى بيخودى، ولنگارى‏هاى از دست دادن وقت، مشغول شدن به كارهاى غير مفيد را بايستى با تمرين، با مراقبت خود- خويش‏مراقبتى- كنترل كنيد. اينها قابل كنترل از بيرون نيست.
?نگذاريد اين عيوب در وجودتان راه پيدا كند. اين سنين- فرض بفرمائيد هجده سالگى تا سى سالگى‏ مثلًا- جزو طلائى‏ترين قطعات عمر انسان است. هر چه در اين مدت ياد بگيريد، براى شما ذخيره‏ى داراى رويش خواهد شد.
?حوزه و روحانيت، ص: 1262

بجاي استفاده از زبان “نكن، دست نزن، مراقب باش، بشين، ندو، پرت نكن…” براي كودكان بايد از بدنمان استفاده كنيم.

حرف زدن فقط به كودك مي آموزد كه ما ناتوانيم و او ميتواند با رفتارش ما را كنترل كند. قبل از حضور فرزندتان محيط را امن كنيد اگر امن نيست كنار فرزندتان حضور داشته باشيد و اگر وسيله خطرناكي را برداشت آنرا با وسيله بي خطر ديگر جايگزين كنيد.

كودك به زودي مرزها را خواهد آموخت و ميفهمد با رفتارش نميتواند شما را كنترل كند.
دستور دادن، نصيحت، دعوا، داد، تنبيه فقط باعث جنگ قدرت كودك ميشود وشما بازنده خواهيد بود.

پیوند با اقوام چنان دارای اهمیت است که در بین علمای شیعه به دلایل سه گانه قرآن، سنت پیامبر عظیم الشأن و اهل بیت علیهم السلام و عقل، از واجبات دینی شمرده شده است و برای دستیابی به آن سفر یک ساله نیز توصیه شده است.
پیوند با خویشان چنان مهم است که به اجماع عالمان شیعه بر پایه ادله سه گانه کتاب، سنت و عقل از واجبات مهم دینی شمرده شده است.
عن أبی عبد الله علیه السلام قال: تواصلوا و تبارّوا و تراحموا و کونوا إخوة بررة کما أمرکم الله عزوجل: امام صادق علیه السلام می فرمایند: با یکدیگر پیوند داشته باشید و به هم نیکی کنید و با یکدیگر مهربان باشید و هم چنان که خداوند دستور داده است، برادرانی نیکوکار باشید.( ص 175 الکافی ج9)

?شیطان از چهار طرف حمله‌ور می‌شود: ۱. مشغول کردن به دنیا؛ ۲. دل‌نگران کردن نسبت به وضعیت آینده؛ ۳. شبهه‌افکنی نسبت به اعتقادات؛ ۴. تحریک شهوات

«شیطان می‌گوید: از چهار جانب به انسان‌ها حمله مي‌کنم: «ثُمَّ لَآتِينَّهُمْ مِنْ بَينِ أَيديهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ».

? در روايت آمده است که «مِنْ بَينِ أَيديهِمْ» يعني آنها را از آينده و آخرت، غافل مي‌کنم و به دنيا مشغولشان مي‌کنم. دستگاه شيطان براي اينکه ما در راه بندگي خدا حرکت نکنيم، اول کاري که مي‌کند، ما را از توجه به عوالم غيب، منعطف و مشغول به دنيا مي‌کند و افق ديدمان را محدود مي‌کند. وقتي افق ديد محدود شد، آدم براي محدوديت‌ها کار مي‌کند. اينهايي که برنامه‌هاي دراز‌مدت مي‌نويسند، براي اين است که اگر آدم افق دراز‌مدت نداشته باشد، کارهايش هميشه محدود به کوتاه‌مدت مي‌شود. حالا اگر همه افقي که انسان مي‌بيند، بیست سال و پنجاه سال و شصت سال و هفتاد سال دنيا شد و نتوانست عوالم غيب و آن عوالم نامتناهي را ببيند، همه تلاش‌هايش معطوف به دنيا مي‌شود. اول کار شيطان، اين است.
? «وَ مِنْ خَلْفِهِمْ» يعني آنها را نگرانِ پشتِ سرشان خواهم کرد که شما براي آينده خودتان، براي دوران پيري‌تان، براي نسل‌هاي بعدتان، براي فرزندان‌تان بايد يک کاري بکنيد… از اين انسان‌هاي مهاجر الي الله، يک انسان‌هايي مي‌سازد که همه نگاه‌شان به پشتِ سرشان است به جاي اينکه به پيشِ رويشان نگاه کنند.
? «وَ عَنْ أَيمانِهِمْ» يعني نسبت به اين اعتقادات و مکتبي که انبياء مي آورد، شبهات ايجاد مي‌کند… شيطان نسبت به آنچه انبياء مي‌آورند، شروع به ايجاد شبهه کردن مي کند.
? «وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ» يعني شهوات را تحريک مي کند. شیطان از طريق شبهه و شهوت و ايجاد غفلت از آخرت و توجه به دنيا، انسان‌ها را از راه خدا و بندگي خداي متعال باز مي‌دارد. اين، کار اصلي شيطان است که در مقابله با دستگاه انبياء، در چند مرحله اساسي انجام مي دهد.».

? استاد سید محمدمهدی میرباقری، محرم۹۵