صحنه ای بی نظیر، از تلاش والدین برای نجات جوجه

این عکس، بنام “خانواده” نامگذاری شده است.

این روزها خبرهای موثقی مبنی بر تخلفات گسترده و سازمان‌یافته در روند برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، به وفور دست به دست می‌شود.

نیروهای انقلابی منتظرند اقدام قاطع شورای محترم نگهبان در صیانت از آراء، و دستگاه قضاء را در محاکمهٔ متخلفین شاهد باشند.

فقط یک نکته را فراموش نکنیم
همه می‌دانیم که امام خامنه‌ای عزیز، بر سر آراء مردم با هیچ کس تعارف ندارند و معامله نمی‌کنند.

اما حواسمان باشد فصل‌الخطاب، تصمیم حضرتش است.
یادمان به هشدار آیت الله ناصری باشد؛
که چند ماه پیش از انتخابات فرمودند:
به زودی اتفاقاتی می‌افتد،
هرچه شد از مقام معظم رهبری جدا نشوید

از الآن با خودمان تکرار کنیم تا با گوشت و خون‌مان عجین شود…
مبادا وَساوِس خناثان و شیاطین، سر بزنگاه دل‌مان را به تردید بیندازد…

هر اتفاقی که بیفتد،
ما حرفمان همان است که امام‌مان بفرمایند…

روزی یکی از اساتید یک داستان واقعی را تعریف کرد: روزی از یک کوچه می گذشتم، دیدم، دو دختر در حالی که نفس می زدند با خجالت و ترس، کنار تیر برق، به دیوار چسبیده و پنهان شده اند. کمی که از دخترها دور شدم، دو پسر را دیدم که به دنبال چیزی یا کسی می گردند، فهمیدم بدنبال همان دخترها هستند، به سمت دخترها برگشتم، سلام کردم و یکی از دخترها با آرامی و خجالت جواب سلامم را داد. گفتم: سوال دارم، همان دختر خانم که جواب سلام را داده بود،گفت: بفرمایید، گفتم: اگه پول خرد زمین بیفتد، ارزش زیادی ندارد، کسی آن را بر نمی دارد و زیر پا می گذارند، اسکناس با ارزش را در جیب و کیف نگه میدارند، پول با ارزش و زیاد چند میلیونی را در بانک یا گاو صندوق نگه می دارند، شما چند می ارزید؟ اگر به اندازه پول خورد می ارزید، خود را به زیر دست و پای پسرها بیندازید، اگر به اندازه اسکناس می ارزید، بیشتر مواظب خود باشید، و اگر میلیونها می ارزید، به خانه بروید! آن دو با خوشحالی و خنده در حالی که روسری خود را مرتب می کردنند، تشکر کردند و به راه افتادند.

. هواپرستى را نیز باید از موانع مهم ذکر دانست .

اگر گفته مى شود که دنیا پرستى با خدا پرستى در تضاد است و دل بستگى به دنیا باعث غفلت از یاد خدا مى گردد. بدان معنا نیست که انسان دست از کار و تلاش و فعالیت بکشد و به وظایف شخصى و اجتماعى خود نپردازد و لذایذ و نعمت هاى دنیا را بر خود حرام کند. آنچه مورد نکوهش و موجب غفلت است محبت و دل بستگى به دنیا است . انجام وظایف و تأمین نیازهاى مادى و دنیوى و کار و تلاش ، با دل بستگى ، عشق و شیفتگى به دنیا متفاوت است . تأمین نیازمندى ها و روزى حلال و اداره زندگى و کار و تلاش ‍ از وظایفى است که خداوند براى انسان واجب کرده است . از این رو به عنوان اطاعت و امتثال امر خداوند، در آن زمینه ها نیز باید تلاش کنیم.
به علاوه ، کار و تلاش موجب حفظ عزت و کرامت جامعه اسلامى در برابر کفار، و استقلال و عدم وابستگى به بیگانگان مى گردد. مگر امیر مؤ منان علیه السلام کار نمى کرد؟ آن حضرت به دست خود قنات ها، چاه هاى آب و نخلستان هاى فراوانى احیا کردند و آنها را وقف فقرا نمودند.
براى رسیدن به مقام ذکر واقعى ، انسان باید سعى کند دل بسته پست و مقام نگردد و اگر کسى را شایسته تر از خود یافت که بهتر بتواند با جامعه خدمت کند، به نفع او از پست و مقام خود کنار رود.

آرزوهاى دراز

قرآن در این باره مى فرماید: «نذَرْهُمْ یَأْكُلُواْ وَیَتَمَتَّعُواْ وَیُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ »6 بگذارشان تا بخورند و بر خوردار شوند و آرزوها سرگرمشان کند، پس به زودى خواهند دانست
خداوند براى بشر مواهب و نیروهایى قرار داده که اگر به جا و درست مورد استفاده قرار گیرند، مى توانند در راه تأمین رفاه مادى و تکامل معنوى و روحى انسان به کار آیند و دنیا و آخرت او را آباد سازند. اما متأسفانه بشر غالبا از این امکانات استفاده نا به جا مى کند و با افراط و تفریط ها آنچه را باید در خدمت تعالى خویش قرار دهد، در مسیر سقوط مادى و معنوى خود به کار مى گیرد. از جمله این ویژگى ها آرزو کردن است که اگر به نحو معقول و منطقى و با آینده نگرى باشد، نه تنها مفید، بلکه لازم است . اما وقتى این عامل از حد بگذرد و به صورت آرزوهاى دور و دراز در آید، عامل بدبختى و غفلت مى گردد.