[
حرفی که به کسی یا فرزندت می زنی، دانه است و فکر او زمین.
ببین در این زمین چقدر بذر می توان پاشید؟
اگر در یک زمین کوچک چند کیلو گندم پاشیدی، همه دانه ها سبز نمی شوند. تازه اگر هم در بیایند همدیگر را خفه می کنند.

موعظه زیاد، باعث می شود که حرف ها همدیگر را له کنند، همدیگر را بپوشانند.

{ آیت الله حائری شیرازی}

يكى از بحران هاى بلوغ, ناسازگارى نوجوانان با والدين است. آن چه مهم است فهم اين ناسازگارى و دلايل آن است. چرا فرزندان رفتار والدين خود را تأييد نمى كنند و والدين از مخالفت فرزندان خود گله و شكايت دارند؟ به نظر مى رسد آزادى خواهى و استقلال طلبى و نوگرايى كه از خصوصيات دوران بلوغ است, منشأ اين ناسازگارى باشد. در دوران بلوغ, بيش از هر زمان ديگر انسان به اين كه مورد توجه و پذيرش باشد, اهميت مى دهد و به شدت احتياج دارد كه به عنوان يك دوست و شريك تلقى شود. چه قدر مكرر از جوانان شنيده مى شود كه كاش يك بار بزرگ ترها با ما جدى صحبت مى كردند.
پدر و مادر بايد متوجه باشند كه نوجوان امروز, كودك ديروز نيست. نوجوان, عاشق آزادى و اظهار وجود و شيفته استقلال و اثبات شخصيت است.

بهتر است؛ به جای برخورد نصیحت گرانه، که متأسفانه اغلب پدران و مادران بدان توسل می جویند و به شدت مورد نفرت نوجوان می باشد، با طرح سوالات متعدد دوستانه با گفتاری صمیمانه از آنان بخواهید نظر خود را دربارة موضوع مورد سوال ابراز کند. مثلاً از نوجوانی که زیاد تلویزیون تماشا می کند سوال کنید: « چه کسانی زیاد تلویزیون تماشا می کنند و چرا؟ آیا دانشجویان و دانش آموزان موفق و تیزهوش و خلاق بیشتر تلویزیون تماشا می کنند یا دانش آموزان و دانشجویان نا موفق؟ چرا؟ » و یا دربارة سیگار که منشأ بسیاری از بزهکاری ها است می پرسیم: « به نظر شما سیگاری ها اغلب از کدام قشراند، اساتید دانشگاه، عالمان دینی یا کارگران، کشاورزان و رانندگان؟ آیا سیگاری ها بیشتر از اقشار باسواد جامعه اند یا بی سواد؟ به نظر شما چند درصد بزهکاران سیگاری هستند؟». از کودک و نوجوانی که بعضاً روابط دوستی با اولیاء ندارند می پرسیم: « به نظر شما چگونه روابطی باید بین فرزندان و پدر و مادر حاکم باشد؟ » و … . بدین وسیله بدون نصیحت و امر و نهی، فرزندان خود را نسبت به عواقب و عوارض کارهای نادرست‏شان آگاه نموده و وادار به تفکر و تأمل و تجدید نظر در رفتارش میکنیم

جهت مدارا کردن با فرزند جوان باید به نکات زیر توجه کنید:
1- فرزند جوانتان را با دوران جوانی خود مقایسه نکنید. جوان متعلق به امروز است نه زمان قدیم. از ایشان نخواهید که مثل شما فکر کند. مثل شما زندگی کند و یا مثل شما لباس بپوشد.
2- خواسته های فرزندتان را باور داشته باشید. ایشان هم انسان است و دارای فکر و اراده است. به فکر و خواست ایشان احترام بگذارید. اگر مخالف نظر شماست با منطق و دلیل و با محبت ایشان را قانع کنید، نه با تحکم و زور.
3- زیاد به جوانتان امر و نهی نکنید. از موضع قدرت دستور ندهید. با محبت از ایشان کار بخواهید.
4- با ایشان لجبازی نکنید.
5- خواسته خودتان را بر ایشان تحمیل نکنید.
6- خطاها و لجبازی و مخالفت های ایشان، را نادیده بگیرید.
7- در بین جمع و فامیل، شخصیت او را حفظ نمایید.
8- جوانتان را موجودی بی خاصیت معرفی نکنید…..

امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در خطبه اى فرمودند: آیا به شما خبر دهم که بهترین اخلاق در دنیا و آخرت چیست؟ از کسى که به تو ستم کرده درگذر، با کسى که از تو قطع رابطه کرده رابطه برقرار کن، به کسى که به تو بدى کرده نیکى کن، به کسى که تو را محروم کرده عطا کن.
وسائل، ج 8، ح 1، باب 113