??دربارة حضرت فاطمة زهرا(س) اسم ها، القاب و صفات فراوانی در آیات قرآن و احادیث وارد شده است.
امام صادق«ع» فرمود:
«براى فاطمه«س» نزد خداى متعال نُه اسم است: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه و زهرا. آنگاه فرمود: معنى و تفسیر فاطمه را مى‏دانى؟ گفتم: آقاى من! شما بفرمایید. فرمود: فاطمه«س» را از آن جهت فاطمه گویند که از شر به دور است.»

??همچنین براى وجه تسمیة فاطمه«س»وجوه دیگرى نقل شده است که عبارتند از
➊✨فاطمه از اسم خداوند؛ یعنى فاطر
گرفته شده است(2)
➋✨چون دوستان و شیعیان او از آتش جهنم در امان‏اند.(3)
➌✨چون از عادت ماهانه بریده و منقطع بوده است.(4)
ما در این مقاله به جهت اختصار به تعدادى از آن متذکر می‌شویم .

?منابع:
1-. بحارالانوار، ج‏43، ص‏10.
2. بحارالانوار، ج‏43،ص‏65.
3-. بحارالانوار، ج‏43، ص‏16.
4-. بحارالانوار، ج‏43، ص‏16.

?از منظر حضرت زهرا«س» نزدیک‌ترین حالات زن به خداوند متعال هنگامی است که خود را از دید نامحرمان دور نماید و در منزل خود به خانه‌داری و تربیت فرزند و پذیرایی از همسر خود بپردازد. امام صادق«ع» به نقل از حضرت فاطمه(س) دراین باره فرمود: «أَنَّ أَدْنَی مَا تَکُونُ مِنْ رَبِّهَا أَنْ تَلْزَمَ قَعْرَ بَیْتِهَا؛ ) (1) نزدیک‏ترین حالات یک زن به خداوند متعال زمانی است که در منزل می‌ماند [و به امور خانه‌داری و تربیت فرزند می‌پردازد].»

?آری، یک زن مسلمان هرگز فرمان خداوند متعال را در مورد حفظ عفت و عصمت خود فراموش نمی‌کند و در طول زندگی حجاب خود را همانند گوهری گرانبها پاس می‌دارد. این سخن معروف حضرت زهرا«س»که ضامن پایداری جوامع و مایه استحکام خانواده‌هاست، همواره باید در معرض دید بانوان مسلمان به ویژه دختران جوان باشد که فرمود: «خَیْرٌ لِلنِّسَاءِ أَنْ لَا یَرَیْنَ الرِّجَالَ وَ لَا یَرَاهُنَّ الرِّجَالُ؛ ) (2)بهترین و نیکوترین عمل زنان آن است که [بدون ضرورت] مردان [نامحرم] را نبینند و مردان [نامحرم] نیز آنان را ننگرند.»

?به‌راستی خوشبختی و سعادت زن و جامعه بهترین و نیکوترین عمل زنان آن است که [بدون ضرورت] مردان [نامحرم] را نبینند و مردان [نامحرم] نیز آنان را ننگرند. در همین جمله نهفته است که زن تا می‌تواند از نامحرمان دوری کند و کم‌ترین ارتباطی را با آنان داشته باشد؛ امّا متأسفانه در عصر ما شیاطین وسوسه‌گر و دشمنان اسلام تلاش می‌کنند به هر وسیله و عنوانی زنان مسلمان را از هویت خود جدا کنند و به مجامع عمومی و معرض دید نامحرمان بکشانند و به این وسیله آنان را از اهداف اصلی خلقتشان بازدارند.

?مـنابع:
1-. نوادر راوندي، ص‏14.
2-. وسائل الشيعة، ج‏20، ص‏67.

?توجه به حضور و غیاب فرزندان

??بی توجهی به نظارت بر فرزندان به ویژه در رفت وآمدهای اجتماعی آنها، نتایج زیانباری به دنبال دارد. با توجه به خطرها و تهدیداتی که هر لحظه سعادت یک جوان را در معرض نابودی قرار می دهد، لازم است رفتار آنها به ویژه در هنگام ورود به خانه و خروج از آن به دقت بررسی شود.

??گفتنی است که اعتیاد، فساد، انحرافات فکری و بسیاری از خطرات دیگر از همین بی توجهی پدر و مادر آغاز می شود.

??حضرت زهرا (علیها السّلام) با فداکاری و محبت خاصی که نسبت به فرزندانش نشان می داد، مراقب تمام حرکات و سکنات آنها بود و به دقت آنها را زیر نظر داشت.

??نقل شده است که روزی پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عازم خانه دخترش فاطمه شد. چون به خانه رسید، دید فاطمه مضطرب پشت در ایستاده است. آن حضرت فرمود چرا اینجا ایستاده ای؟ فاطمه (علیها السّلام) با آهنگی مضطرب عرض کرد: فرزندانم صبح بیرون رفته اند و تاکنون هیچ خبری از آنها ندارم. پیامبر به دنبال آنها روانه شد. چون به نزدیک غار جبل رسید، آنها را دید. که در کمال سلامت مشغول بازی اند. آنها را به دوش گرفت و به سوی مادرشان روانه شد.

?? این واقعه، خود نمونه ای گویا از توجه و اهمیت دادن حضرت زهرا (علیها السّلام) به حضور فرزندان خردسالش است.

??دو قشر از جوانان جامعه را مقایسه کنیم❗️

?جوانی سر نماز برای گناهش در حضور خدا گریه می کند
?جوانی بخاطر اینکه دوست نامحرمش جوابش کرده گریه می کند

?جوانی تا صبح قران میخواند و به تفکر میپردازد
?جوانی نامه نامحرمی را تا صبح نگاه میکند و تفکر میکند

?دختری چادرش را محکم میگیرد تا باد شرمگینش نکند
?دختری جلوی باد میرود تا دیگران به او بنگرند

?جوانی کسی بهش فحش میده , ولی در جوابش میگوید : من روزه ام
?جوانی مادرش را بخاطر دیر آوردن غذا فحش میدهد

?جوانی خونش در دفاع از دین بر زمین میریزد
?جوانی سر قاچاق مواد مخدر تیر میخورد و خون آلود میمیرد

?جوانی ریش میگزارد تا سنتی را زنده کند
?جوانی ابرو میگیرد تا فتنه اى را زنده کند

?جوانی دست مادرش را میبوسد
?جوانی دست روی مادرش بلند میکند

?جوانی پدر پیرش را کول میکند و به حج میبرد
?جوانی پدرش را کول میکند و به خانه سالمندان میبرد?

☝️و پروردگارمﷻ می فرماید :↘️

?هرگز اهل جهنم و اهل بهشت
یکسان نیستند، اهل بهشت رستگارانند.
[سورة الحشر 20]

??«ذکر کثیر» به معناى بسیار به یاد خدا بودن و از خدا غافل نشدن است، و به معناى واقعى کلمه؛ یعنى توجه به خدا با تمام وجود و نه تنها با زبان می‌باشد. کسى را مى‏ توان اهل ذکر کثیر دانست که در هر حال و در هر شرایط به یاد خدا باشد و پرده‏ هاى غفلت از خدا را کنار بزند و وسوسه‏ هاى شیاطین را دور سازد و اگر لغزشى از او سر زند، فوراً در مقام توبه و جبران در آید، تا از صراط مستقیم الهى فاصله نگیرد.

??مقام اهل ذکر کثیر مقامی رفیع است. همان‏گونه که در روایت «ابو سعید خدرى» آمده است که: از پیامبر اسلام سؤال شد: «در قیامت، مقام کدام یک از بندگان خدا از همه برتر است؟»
حضرت فرمود: «اَلذَّاکِرُونَ اللَّهَ کَثِیراً؛ کسانى که خدا را بسیار یاد مى ‏کنند.» ابو سعید مى ‏گوید: عرض کردم: آیا آنها از رزمندگان در راه خدا نیز والامقام‏ترند؟ فرمود: «لَوْ ضَرَبَ بِسَیْفِهِ فِى الْکُفَّارِ وَالْمُشْرِکِینَ حَتّى‏ یَنْکَسِرَ وَیَخْتَضِبَ دَماً لَکانَ الذَّاکِرُونَ اللَّهَ اَفْضَلَ دَرَجَةً مِنْهُ؛ (1) اگر [رزمنده‏] با شمشیرش آن‏قدر بر پیکر کفّار و مشرکین بزند که شمشیرش بشکند و با خون رنگین شود، باز هم مقام ذاکران خدا از مقام او برتر است.

??در این حدیث، مقام اهل ذکر کثیر از مقام رزمندگان اسلام نیز بالاتر و برتر معرفى شده است. دلیل آن نیز این است که جهاد خالصانه، بدون یاد خدا و توجّه به او ممکن نیست. در کلمات مفسّران قرآن و روایات اسلامى براى ذکر کثیر تفسیرهاى گوناگونى بیان شده است که ظاهراً تمام آنها از قبیل بیان مصداق بوده، مفهوم وسیع ذکر کثیر بسیار به یاد خدا بودن) شامل تمام آنها مى ‏شود. بعضى از مفسّران گفته ‏اند: «ذکر کثیر آن است که در حال قیام و قعود و به هنگامى که به بستر مى ‏رود، یاد خدا کند.» ) (1)ودر کلمات بعضى از مفسّران قرآن، ذکر کثیر به ذکر صفات علیا و اسماء حسنى‏ و تنزیه پروردگار از آنچه شایستة او نیست، یا مانند آن تفسیر شده است. ) (2)

??در حدیثى از پیامبر اسلام(ص) چنین نقل شده است: «اِذا اَیْقَظَ الرَّجُلُ اَهْلَهُ مِنَ اللَّیْلِ وَتَوَضَّئا وَصَلَّیْا کُتِبا مِنَ الذاکِرِینَ اللَّهَ کَثِیراً وَالذَّاکِراتِ؛ ) (3) هرگاه مرد همسرش را شبانگاه بیدار کند و هر دو وضو بگیرند و نماز (شب) بخوانند، از مردان و زنانى خواهند بود که بسیار یاد خدا مى‏ کنند.»

??در تفسیر آیاتى از قرآن که به ذکر کثیر دستور داده یا آن را از صفات مؤمنان شمرده‏اند، روایاتى وارد شده است که آن آیات را با تسبیح فاطمه‏(س) تطبیق داده و از مصادیق ذکر کثیر شمرده‏اند؛ البته درست است که ذکر کثیر به معناى توجه قلبى به خدا و بلکه توجّه با تمام وجود به او است، و تسبیح فاطمه‏(س) در ظاهر تنها چند ذکر لفظى و زبانى است که در مجموع صد بار تکرار مى‏شود، ولى اگر همین ذکرهاى زبانى، با توجه کامل ادا شود، مى‏ تواند مقدمه توجّه قلبى قرار گیرد، همان‏گونه که در نماز و امثال آن نیز مطلب از این قرار است. در ادامه ضمن ارائة برخى از آیات که دربارة ذکر نازل شده ‏است، به روایاتى از ائمه(ع) اشاره مى ‏کنیم که مصداق ذکر کثیر را تسبیح حضرت زهرا(س) معرفى کرده‏اند.

?منابع:
1-. تفسير نمونه، ناصر مكارم شيرازى و همكاران
#تسبیحات_حضرت_زهرا_س