۱۲ شوال
سالروز ارتحال شیخ_بهایی

ایشان معماری کلی حرم امام رضا علیه السلام را با ظرافت زیادی انجام داده اند؛ به طوری که در آن دوران با امکانات کم گلدسته ها را طوری طراحی کرده اند که از هر طرف گنبد در وسط قرار بگیرد.

داستانک:
شیخ بهایی پس از طراحی حرم، در هنگام ساخت آن، خود بر کلیه امور نظارت داشته‌اند و تمام مراحل ساخت حرم نیز تحت نظارت و کنترل ایشان انجام می‌شده است.

قبل از آن که ساخت حرم به اتمام برسد، برای جناب شیخ سفر مهمی پیش می‌آید.
شیخ سفارش های لازم را به معماران و مسئولان ساخت حرم کرده، بسیار سفارش می ‌کنند که کار را متوقف نکنند و ساخت حرم را پیش برده به اتمام برسانند، به جز سر در دروازه اصلی حرم (دروازه ورودی به حرم و ضریح مقدس).

سفر شیخ به درازا می‌کشد و بیش از زمان پیش بینی شده در سفر می‌مانند. هنگامی که از سفر باز می گردد و جهت سرکشی کارهای ساخت و ساز به حرم مطهر می‌رسد، با تعجب بسیار می‌بیند که ساخت حرم به پایان رسیده، سر در اصلی تمام شده و مردم در حال رفت و آمد به حرم مقدس هستند.

شیخ با دیدن این صحنه، بسیار ناراحت می‌شود و به معماران اعتراض می‌کند: «چرا منتظر آمدن من نماندید؟ چرا صبر نکردید؟» مسئول ساخت عرض می‌کند: ما می‌خواستیم صبر کنیم تا شما بیایید، اما تولیت حرم نزد ما آمدند و بسیار تأکید کردند که باید ساخت حرم هرچه سریع تر به پایان برسد.

شیخ بهایی(قدس سره) همراه مسئول ساخت پروژه و معماران نزد #تولیت_حرم می‌روند و از تولیت در این مورد توضیح می‌خواهند. تولیت حرم نقل می‌کند: چند شب پی در پی آقا امام رضا علیه السلام به خواب من آمده و فرمودند: «کتیبه شیخ بهایی، به در خانه ما زده نشود، خانه ما هیچ گاه به روی کسی بسته نمی‌شود و هر کس بخواهد می‌تواند بیاید.»

شیخ با شنیدن این حرف، اشک از چشمانش جاری می‌شود و به سمت ضریح می‌رود و ذکر «یا ستار العیوب» بر لبانش جاری می‌شود. ایشان چنین تعریف می‌کند:

من می‌خواستم یکی از طلسم ها را به صورت کتیبه‌ای بر سر در ورودی حرم بزنم،
با این اثر که افرادی که آمادگی لازم را ندارند #نمی‌توانند وارد حرم مطهر و حریم مقدس حضرت #علی_بن_موسی_الرضا علیه السلام شوند، اما خود آقا نپذیرفتند و در خواب به تولیت آستان از این اقدام ابراز نارضایتی فرمودند.

دیدم همه جا بر در و دیوار حریمت
جایی ننوشته است گنهکار نیاید …

آمدم ای شاه پناهم بده…

بعضی ها می گویند ما گنهکاریم، رویمان نمی شود حرم برویم.
اما امام رضا علیه السلام طبیب است. آدم سالم که پیش طبیب نمی رود!؟ این ما هستیم که مریض گناهیم و باید به نزد طبیب برویم?

کار کردن سبب آمرزش گناهان می شود

پيامبر صلى‏ الله ‏عليه‏ و‏ آله فرمودند:

☄️إنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لَا يُكَفِّرُهَا صَلَاةٌ وَ لَا صَدَقَةٌ قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَمَا يُكَفِّرُهَا قَالَ الْهُمُومُ فِي طَلَبِ الْمَعِيشَة.

بعضی از گناهان به وسیله نماز و صدقه هم آمرزیده نمی شوند. سوال شد یا رسول الله!پس چه چیز موجب آمرزش آن است؟

فرمود : جدیت و تلاش در طلب معیشت

مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ج‏13، ص 13.

☄️آغازین روز ماه ذیقعده سال ۱۷۳ ق روز شادمانی خاندان نبوت بود. در این روز مبارک خداوند چشمان موسی بن جعفر(ع) و همسرش نجمه خاتون را به تولد دختری پاک سرشت روشن فرمود.

☄️دختری که امام صادق(ع) از سالها پیش آمدنش را بشارت داده بودند که :«… به زودى بانويى از فرزند من در شهر قم دفن مى شود که نامش فاطمه است. هرکسى او را [با معرفت] زيارت کند بهشت بر او واجب مى شود»[1]

☄️بانو فاطمه معصومه(س) با هدایت و تربیت پدر و برادر بزرگوارش امام رضا(ع) به مراتب والای پاکی و معرفت نائل شد. مرتبه ای از نورانیت که هنوز از پس قرنها منشأ برکات فراوان برای همه مردم و بخصوص زائران مزار پاک ایشان در شهر مقدس قم است. امام رضا(ع) زیارت مزار ایشان در قم را همسنگ زیارت خودشان قرار دادند و فرمودند: «مَنْ زارَ الْمَعْصُومَهَ بِقمْ کَمَنْ زارَنی» هر کس حضرت معصومه(س) را در قم زیارت کند همانند کسی که مرا زیارت کرده باشد.[2]

☄️این سخن امام رضا(ع حکایت از شدت اتصال و یگانگی آن بانو با وجود مبارک امام رضا(ع) دارد. پس عجب نیست او را “کریمه” بخوانند که به دریای کرامت رضوی متصل است و بی جهت نیست که او را “معصومه” لقب دهند که راه به سرچشمه پاکی یافته است.

☄️السَّلامُ عَلَیکَ اَیَّتُهَاالطّاهِرَهُ الْحَمیدَهُ الْبَرَّهُ الرَّشیدَهُ، التَقِیَّهُ الرِّضِیَّهُ الْمَرْضِیَّهُ
سلام بر تو ای پاک سرشت و پاک روش، ای ستوده، ای نیکوکار، ای بانوی رشد یافته و و پاک و پاکیزه، ای بانوی شایسته و پسندیده.

سمه تعالی
منظور از چله نشینی (عبادت اربعین) در سیر و سلوک عرفانی، مراقبت چهل روزه از خود است، تا از این طریق باطن فرد به آمادگی لازم جهت دریافت حکمت و علوم الاهی نایل شود.

اهمیتی که در چله نشینی بر عدد چهل داده شده است، به خاطر اسرار و خواصی است که در این عدد است که باعث ظهور استعدادات و به کمال رساندن ملکات است. همچنان که انسان در چهل سالگی به کمال و بلوغ عقلی خود نایل می شود: «إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعینَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْنی‏ أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتی‏ أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى‏ والِدَی‏»؛[1] و چون (انسان) به چهل سالگی برسد گوید پروردگارا مرا توفیق ده که بر نعمتت که بر من و بر پدر و مادرم ارزانى داشتى سپاس بگزارم.

عبادت اربعین، در قرآن نیز بیان شده در جایی که خداوند، وعده ای به حضرت موسی داد و در مدت چهل روز او را به میقات خود فراخواند: “فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَة".[2]

این عبادت و مراقبت اربعینی مورد توجه اهل سلوک بوده و در روایات نیز به آن اشاره شده است. از جمله این روایت: «من أخلص لله أربعین صباحا ظهرت ینابیع الحکمة من قلبه على لسانه»؛[3] هرکس چهل روز خود را خالص برای خدا گرداند چشمه های حکمت از قلب او بر زبانش جاری خواهد شد. و این روایت از امام باقر(ع): “مَا أَخْلَصَ الْعَبْدُ الْإِیمَانَ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِینَ یَوْماً أَوْ قَالَ مَا أَجْمَلَ عَبْدٌ ذِکْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْبَعِینَ یَوْماً إِلَّا زَهَّدَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی الدُّنْیَا وَ بَصَّرَهُ دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا فَأَثْبَتَ الْحِکْمَةَ فِی قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَه‏"؛[4] هیچ بنده ای ایمان خود به خدا را در چهل روز خالص نگرداند، مگر آن که پروردگار، او را نسبت به دنیا کم توجه کرده و دردها و درمان ها را نشانش خواهد داد. سپس، حکمت در قلب او استوار شده و زبان خود را نیز به حکمت خواهد گشود.

عرفا برای مراقبات لازم که در مدت چهل شبانه روز باید رعایت شود دستور العمل های خاصی توصیه کرده اند که به طور کلی شامل بیشترین پرهیز از خوردن، خوابیدن و سخن گفتن بوده و همت سالک در این مدت باید مصروف در ذکر و عبادت باشد.البته می دانیم که بر اساس آموزه های دینی، چنین رفتارهایی باید در تمام عمر انسان مورد عمل قرار گیرد و محدود کردن آنها به چهل روز، تنها جنبه تمرین و تقویت روحی دارد.

گاهی در عرف چنین برداشت می شود که اربعین یا چله نشینی لزوما دارای شرط عزلت ظاهری نیز بوده و حتما سالک باید در مکانی خلوت و دور از مخالطت با مردم به عبادت مشغول شود که در این زمینه باید گفت که چنین الزامی وجود نداشته، بلکه اگر سالکی بتواند در عین حضور در اجتماع، اعمال خود را خالص نماید، مطمئنا از ارزش بیشتری برخوردار خواهد بود.

بسیاری از عرفا و علمای شیعه به عبادت اربعین اهمیت داده و خود بدان عمل کرده اند برای نمونه می توان به سید بحر العلوم همچنین مجلسی اول و دوم اشاره کرد:

در کتاب سیر و سلوک منسوب به بحر العلوم[5] چنین آمده است:«خاصیت اربعین در ظهور فعلیت و بروز استعداد و قوه و حصول ملکه امری است مصرح به در آیات و اخبار و مجرب اهل باطن و اسرار».[6] بحر العلوم در جای دیگری از این کتاب در مورد سیر و سلوک می نویسد: «بدانکه من بعد از اراده سلوک به عزم مجاهده اکبر و اعظم و اراده قدم نهادن در وادی ذکر، ابتدا همتی برآوردم و توبه از آنچه می کردم و ترک عادت و رسوم نمودم. در اربعینیات سر به جیب ذکر فرو بردم و در اربعینی نیز اربعین قرار دادم».[7]

همچنین ملا محمد تقی مجلسی در مورد عبادت اربعین می نویسد: «یکی از اعتراضات ایشان آن است که عبادت اربعین بدعت است و این باطل است؛ زیرا که بدعت آن است که مذکور شد و احادیث دال بر فضیلت عبادت اربعین بسیار است».[8]

بنابراین عبادت و اخلاص در بندگی خدا در مدت چهل روز از بهترین اعمال محسوب می شود، ولی آنچه از طرف خود عرفا هم تذکر داده شده این است که چله نشینی(به معنای عزلت) نباید تبدیل به وسیله ای برای گریختن از جامعه و انزوا طلبی باشد. عرفا در مورد عبادت اربعین، اهمیت اصلی را به مراقبات باطنی و عزلت قلبی در این مدت داده اند و جز در مواردی به چله نشینی با شرط عزلت ظاهری و انقطاع کامل از رابطه با مردم توصیه نکرده اند.1] الاحقاف، 15.
[2] اعراف، 142.
[3] شعیری، تاج الدین، جامع الاخبار، ص 94، انتشارات رضی، قم، 1363 ه ش.
[4] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 2، ص 16، ح 6، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365 هـ ش.
[5] بحر العلوم، محمد بن مهدی، رساله سیر و سلوک منسوب به بحر العلوم، انتشارات علامه طباطبائی، مشهد، 1417.
[6] همان ، ص 39.
[7] همان ، ص 211.
[8] مجلسی، محمد تقی، رساله تشویق السالکین، ص21، انتشارات نور فاطمه، 1375.

“عبدالرسول زرین” متولد 1320 در کهکیلویه و بویر احمد چشم به جهان گشود و وی بهترین تک تیرانداز ایران در دوران دفاع مقدس با نام “گردان تک نفره” معروف شده است.

کسی که معروف به صیاد خمینی بود 700 شلیک موفق داشت(درصورتی که کریس کایل بهترین تک تیر انداز آمریکایی فقط ۱۶۰شلیک موفق داشت) صدام برای شکارش 1 تیم بیست نفری از تک تیر اندازهای معروف بین المللی رو اجیر کرد که اتفاقا بینشون تیراندازهای آمریکایی بودند تازه اون بنده خدا با دراگانف هم شلیک می کرد که درمقابل اسلحه کریس کایل حکم تفنگ ساچمه ای داره اون شهید بزرگوار افسران آموزش دیده بعثی و نیروهای آموزش دیده ضد انقلاب رو می زد اما این کریس کایل 4 تا نیروی القاعده عراق رو زده صحنه غرور آفرین شهادت عبدالرسول کجا و کریس کایل کجا
خلاصه از بدبختی ما همین بس که باید بشینیم داستان کریس کایل(تک تیر انداز آمریکایی) رو ببینیم اما جونامون اصلا ندونن زرین کی بود زرینی که شهید باکری بهش می گفت : گردان تک نفره